İbadetlerde sorumluluk ve bu sorumluluğun bir neticesi olan ceza ve mükâfat da bireyseldir. İslam dininde aile fertleri arasında mal ayrılığı esası vardır. Bir aile içinde karı, koca ve çocuklardan her birinin malı ayrı ayrı belirlenmişse kendilerine aittir ve mâlî mükellefiyetler hususunda da herkes müstakil muamele görür. Bu itibarla aile fertlerinden karı, koca ve ergen çocuklardan kimin (temel ihtiyaçları ve borçları haricinde) 80.18 gr. altını veya bu miktar altın değerinde parası yahut ticaret malı olup üzerine bir yıl geçmiş olsa o kişi zekat ile mükellef olur.

Bununla birlikte yıllanmış ve ticarî olmasa bile nisaba ulaşan fazla malı ve eşyası olan kimse de istiğna nisabı ile zengin sayılır, buna göre de; aile fertlerinden dinen zengin sayılan her biri, fıtır sadakası vermekle mükellef oldukları gibi, kurban bayramında da kurban kesmekle yükümlü olurlar.^[1] İster vacip ister nafile kurban vazifesini icra eden bir kişiye, bir başkası maddi destekte bulunabilir ancak bir küçükbaşı veya büyükbaş hissesini ortaklaşa kesmek caiz olmaz.

Kaynakça:

[1] İbni Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, IX, 452-454