İslam’da bir menfaati sağlamak üzerinde anlaşma yapılacaksa malum, belirli bir şey üzerinde yapılmalı, karşılık veya ücret malum olmalı, tespit edilmeli ve ödeme zamanı belirlenmelidir. Zira cenaze nakli bir menfaattir. Onun ücreti belirlenmelidir. Ancak cenaze fonunda belirsizlik vardır, ücret tamamen belirsizdir. Katılan kişi her sene belli bir miktar ödüyor, ne kadar ödeyeceğini de bilmiyor. Ölünceye kadar ödüyor! Faraza cenaze naklinin ücreti 3 bin Avro olarak sınırlandırılsa, bunları ya peşin ya da taksitle ödeyeceksin, eksiklik ve fazlalık yoktur diye bir anlaşma yapılsa doğru olur.

Cenaze nakli, belli bir menfaattir, onun ücreti de belli olmalıdır, belirsizlik caiz değildir. Bu nedenle cenaze fonu İslam’a aykırıdır. Yapılan anlaşma doğru değildir zira ücret belli değildir. Kişi kendisine sunulan menfaatin karşılığından fazla da ödemiş olabilir, az da ödemiş olabilir. Bu nedenle cenaze fonunun şer’i hükme aykırı olduğu anlaşılır. Fazla ödemişse kendisine bir şey iade edilmiyor, hakkını kaybetmemiş oluyor. Az ödemişse fazla ödeyen diğerlerinin haklarından almış olur. Bu durum ise caiz değildir. Hâlbuki insanın buna hiç ihtiyacı yoktur. Vefat edince cenaze naklinin ücreti mirastan kesilir.

Nitekim İslam’da miras şöyle dağıtılır:
1- Önce vefat edenin malından cenaze masrafı mirasından kesilir. Kefen, nakil, defin vs. ödenir.
2- Ondan sonra başkalarına borcu varsa, onlar mirasından kesilir, kulun borcu ödenir.
3- Vasiyet etmişse mirastan kesilir. En fazla malının üçte birisini vasiyet edebilir. Hem de mirasçıların dışındakilere vasiyet edilmiş olmalıdır. Mirasçılara vasiyet edilmez, onlar yalnız mirastan hakkını alır.
4- Geri kalan İslam’daki miras ahkâmına göre mirasçılara dağıtılır.

Avrupa’da yaşayanların malları vardır, böyle bir fona hiç muhtaç değiller. Vefat edince malından cenaze nakli için bir cenaze nakil şirketine mirasından bir kaç bin Avro kesilip cenaze naklinin ücreti ödenir. Ayrıca cenaze fonu üyelerinin paralarını bankaya yatırmalarını ister, orada toplanıyor, orada bir faiz şüphesi vardır! Eğer faizle işletiliyorsa büyük haram işlemiş olurlar. En kötü ölüm ise, kişinin günah üzerinde iken veya günah işleyerek ölmesidir. Zira tövbe etmek için fırsatı kalmadı. Kendisi bu fonda üye oldu, eğer bu fon parasını faizle işletiyorsa günah yatırana da dokunur.

Öte yandan Müslüman nerede ölürse orada defnetmek daha evladır. Rasûlullâh (s.a.s.) vefat edenleri yerlerinde defnetti. Bedir ve Uhut şehitlerini yerlerinde defnetti. İstanbul’u fethetmek için gelen sahabeler orada defnedildiler. Hatta Ebu Eyüp Ensari r.a Rumların en yakın yerlerine kadar beni götürün ve defnedin deyince Müslümanlar bunu yaptılar. İşte onun mezarı fethin işareti oldu. Müslümanlar Avrupa’da İslam’ın yayıldığına dair mezarları işaret olması için burada defnedilmelerini isteyebilirler. Şayet küfür diyarına geçim için yerleşmişse bu ise ayrı bir vebaldir. Zira gayrimüslim ülkeye yerleşmek İslâmı tebliğ için meşrudur. Hem defnedilmeye gönlü razı olmadığı bir ülkede yaşamaya gönlü nasıl razı oluyor!..