Yemek yerken, dizleri bükerek veya sağ ayağı kaldırıp sol ayak üzerine oturarak yenilmesi sünnettir.(İbn Hacer, Fethu’l-Bari, Şerhu Sahihi Buhari, 9/446) Ancak kibir kastı olmadan yemek yerken bir yere yaslanarak ya da bir yere dayanarak oturmanın dini yönden bir sakıncası olmadığı görüşü tercih edilmiştir. Nitekim İbn Abidin ve Fetâvâ-yı Hindiyye’de de böyle denilmektedir. Zira Mus’ab b. Süleym’den şöyle dediği rivayet olunmuştur; Ben Enes’i (r.a.) (şöyle) derken işittim: Rasûlullâh (s.a.s.) beni (bir yere) göndermişti. Döndüğüm zaman kendisini geriye yaslanmış halde hurma yerken buldum.(Müslim, Eşribe 148; Ahmed b. Hanbel, III, I80) Fakat yemek yerken bir şeye dayanmakta dini yönden bir sakınca olmaması bu dayanmada bir büyüklenme hissinin bulunmamasına bağlıdır. (Aliyyü’l-Kârî, Aynü’l-İlm ve Zeynü’l-Hilm, I, 275)