Hanefi mezhebine göre, yeminini bozan kişi ister kasten bozsun, ister yanılarak bozsun, isterse unutarak veya baygın bir hâlde bozsun kefaret vermesi vaciptir. Hatta yemini zorla bozdurulsa dahi kefaret vermesi gerekir. Buna göre, bir kimse “Vallahi falan kişi ile konuşmayacağım.” dese ve sonra yeminini unutarak o kişiyle konuşsa, bu kişiye yemin kefareti vermesi vaciptir. (Vehbe Zuhaylî, IV, 206) Şâfiî ve Hanbelîlere göre yeminini unutarak bozan kişi, yemininde hânis (yemini bozmuş) sayılmaz. Çünkü unutan kimse söylediği sözü veya yaptığı fiili kendi iradesiyle yapmamıştır. Dolayısıyla kendisine kefaret icab etmez. Delilleri, kulların hataen yaptıklarından dolayı günah olmadığını bildiren ayetle (Ahzab, 33/5), Müslümanların hatâen, unutarak ve ikrah yoluyla işlediklerinden dolayı sorumlu tutulmayacaklarını bildiren hadistir. (İbn Mâce, Talak, 16) İkrah yoluyla yeminini bozan kişi, Ebû Hanife ve Mâlik’e göre kefaret öder; Ahmed b. Hanbel ‘e göre ödemez. İmam Şâfiî’den ise bu konuda iki ayrı görüş nakledilmiştir. (İbn Kudâme, el Mugnî, XI /177, 178)