Yemin, bir işi yapmak veya yapmamak hususunda ileri sürülen bir iddiayı kuvvetlendirmek için Allah’ın isim veya sıfatlarından birisini şahit tutarak verilen sözdür. Bu yeminin geçerli olması için yemin eden kişinin bir takım şartları vardır. Aklı başında olmak, mükellef olmak, ikrah altında olmamak, Allah’ın adını zikrederek söz vermek gibi. Bu anlamda şartların da var olması ile birlikte yerine getirilmesi mümkün ve mubah olan bir şeyi, ileride yapacağına veya yapmayacağına yemin eden kişi, bu yeminini yerine getirmelidir.

Yeminin yerine getirilmemesi halinde, kefaret ödemesi gerekir. Yeminin kefareti ise, on fakiri doyurmak veya giydirmek ya da köle azat etmektir. Buna gücü yetmeyen kimse üç gün oruç tutar. Yemin eden kimse, yemini ederken aklı başındaysa, ne dediğini hatırlıyor ve biliyorsa o yeminin keffareti vardır. Yapmış olduğu bu yeminlerden dolayı sorumlu olacaktır. Ancak ne söylediğini hatırlamayacak düzeyde aklı mağlup bir şekilde söylemişse yani cinnet hali ile söylemişse bunun keffareti yoktur.