Çoğunluğa göre, hısımlık doğuran sütün ilk iki yaş içinde içilmesi gerekir. Çünkü âyette “Anneler, çocuklarını iki tam yıl emzirirler.” buyurulmuştur. Hadiste “Süt hısımlığı ancak iki yaş içinde emzirilen sütle oluşur” buyurulur. (Buhârî, Nikâh, 21) Ebû Hanife’ye göre ise başka bir ayetten yola çıkarak emme süresi 30 aydır. Bu konuda İmameyn ve diğer üç mezhep imamlarının görüşlerine itibar edilmiştir. Sütün, emen çocuğun midesine ulaşması gerekir. Sütü memeden emmekle, bir kap veya bardaktan içmek de aynıdır. Sütün mideye ağız veya burun yoluyla ulaşması gerekir. Çünkü süt, ancak bu iki yoldan boğaz vasıtasıyla mideye ulaşır ve gıdalanma meydana gelir. Hanefi, Şâfiî ve Hanbelîlere göre, idrar yollarına, göze, kulağa veya bir yaraya akıtılan kadın sütü ile hısımlık doğmaz. Sütün başka bir sıvı ile karışmaması gerekir. Süt başka bir sıvı ile karışırsa, Hanefi ve Mâlikîlere göre miktarı çok olan esas alınır. Süt fazla ise mahremiyet doğurur, az ise doğurmaz. (Tuhfetül’Fukaha, 2/239) Ebû Hanîfe’ye göre, bir gıda ile karıştırılan süt, az olsun çok olsun haramlık doğurmaz. Çünkü bu gıda sütün kuvvetini giderir. Hükmen gıda kısmı sütten fazla sayılır. İman Ebû Yusuf ve İman Muhammed, burada da çok olanı esas alırlar. Bir kadının sütü başka bir kadının sütü ile karıştırılarak çocuğa içirilse, Ebû Hanîfe ve Ebu Yusuf’a göre, çok olan esas alınır. Sütler eşit olursa her iki kadın bakımından da haramlık doğar.