Seferî kimse, hem seferî olan cemaate, hem de mukim olan cemaate imamlık yapabilir. Seferî olan kişi dört rek’atlı farz namazları iki rek’at kılacağı için mukim olan cemaate namaz kıldıracağı zaman, namaza başlamadan önce, “Ben seferîyim, ikinci rek’atın sonunda selâm vereceğim. Ben selâm verince siz selâm vermeksizin kalkıp namazınızı tamamlayınız.” şeklinde cemaati uyarması, karışıklığı önlemek bakımından uygun olur. (Kâsânî, Bedâi‘, 1/101-102; Merğinânî, el-Hidâye, 1/81) Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.s.), Mekke’nin fethinden sonra Mekke’de kaldığı sürece namazları kısaltarak kıldırmış ve “Biz misafiriz, siz namazlarınızı tamamlayınız.” (Ebû Dâvûd, Salâtü’s-sefer, 10 [1229]) buyurmuştur.

Mukîm ile seferi olan kimsenin cemaatle namaz kılması yani birbirlerine tâbi olması caizdir. Şu farkla ki; seferînin mukîme tâbi olması durumunda namaz tam kılınır. Seferî olan kimse imam olursa selam verdikten sonra mukîm olan kişi kalkıp geriye kalan rekâtları tamamlar. (Mevsilî, el-İhtiyar I, 197) Seferî imam iki rekatı kıldıktan sonra selam verince, arkasındaki seferi olanlar da onunla birlikte selam verip namazlarını tamamlamış olurlar, mukim cemaat ise kalkar ve üç ve dördüncü rekatlarda kıraat yapmaksızın Fatiha okuyacak kadar bir süre bekler, sadece rüku ve secdedeki tesbihler ile oturuştaki tahiyyat, salavatlar ve duaları okur ve namazını tamamlar.