Şefaat kebair ehline ise sünneti terk şefaatten mahrum olmaya sebep olabilir mi?

Bir hadise göre sünnetin terki şefaatten mahrumiyete sebep oluyor, diğer hadiste şefaatin büyük günah sahipleri için olacağı ifade ediliyor. Büyük günah sahibine bile şefaat varken sünneti terk edince şefaatten mahrum olmayı nasıl anlamalıyız?

Şefaatten mahrum olmayı gerektiren sünnet; İslam şiarı olan hüda sünnetleridir. Cemaat, ezan, ve kamet bunlardandır, bunları ısrarla terk eden sapkın addedilip kınanmıştır. Nitekim İslam şiarı olan hüda sünnetlerini terk eden toplu kitleler dini hafife almış olup bu hatalarından dönünceye kadar kendileri ile harp edilir. Ayrıca Peygamber Efendimizin (s.a.s.) farklı konularda şefaatleri vardır, derecelerin yükseltilmesi ve cehenneme hiç girmemek yönünde olan şefaatleri gibi. Hadiste geçen sünnetin terk edilmesi sebebiyle şefaatten mahrum olmaktan kast edilen bu tür şefaat çeşitleri olduğu da söylenmiştir, yoksa cehenneme girenlerin oradan çıkması için olan şefaatten mahrum olmak değil. Bir başka ifadede şefaatten mahrumiyet; muvakkat bir mahrumiyet veya mahrumiyete müstehak olmak şeklinde de yorumlanmıştır. (Raddul’Muhtar, 6/338) Doğrusunu Allah Teala bilir.

---

URL Kopyala