Erkeklerde secde halinde; el ve ayakların kıbleye doğru olması, dirsekleri yere değdirmemek, büzülmeyip kolları açık tutmak ve düz durmak sünnettir. Dolayısıyla erkekler, secdede kollarını ve uyluklarını karınlarından uzak tutarlar ve kollarını yere değdirmezler. Kadınlar ise secdede karınlarını uyluklarına yapıştırıp kollarını yanlarına temas ettirirler. Kadınlar secdeye vardığında erkekler gibi kollarını yana açmaz, yan taraflarına iyice yapıştırır, dirseklerini de yere koyarlar, erkeklere nisbetle biraz daha alalçalırlar. Bu halde secde etmeleri vücut hatlarının belli olmaması ve daha örtülü olmalarını sağlar. Hanefi mezhebinde, secdede erkeklerin karınlarını uyluklarından uzak tutmaları; kadınların ise karınlarını uyluklarına yapıştırmaları sünnettir. (V. Zuhayli, el-Fıkhu’l-İslami, 2/102; el-Cezeri, el-Fıkhu ala’l-Mezahibi’l-Arbaa, 1/219-220) Malikler de (Zuhayli, 2/107), Şafiiler de (Zuhayli, 2/112), Hanbeliler de (Zuhayli, 2/118), bu konuda Hanefiler gibi düşünüyorlar. Özetlersek, dört mezhebin ittifakıyla secdede erkeklerle kadınların duruşu farklıdır. Kadınların duruşu onların tesettür konumlarına daha uygundur. (el-Cezeri, 1/236-37) Bazı kaynaklara göre de; kadının erkekten farklı olarak secdede iken kollarını yere döşemesi fakihlerin içtihadıdır. (el-Mevsuatu’l-Fıkhıye, 5/277)