Şafi Mezhebine göre Tilavet Secdesinin Yapılışı:

Tilavet secdesini ifa edecek olan kişi namaz içinde veya namaz dışında olabilir. Namaz dışındaysa, tilavet secdesi için kalbiyle niyet etmenin yanı sıra diliyle de niyet etmeli, sonra ellerini omuz hizasına kadar kaldırarak iftitah tekbirini almalı, ellerini kaldırmaksızın yine tekbir alarak namaz secdesi gibi bir secde etmeli, sonra tekbir alarak secdeden kalkıp oturmalı, ardından da selam vermelidir.

Namaz kılmakta olan bir kişi secde ayeti okursa, namazdayken secde eder; secdesi de iki şeyle gerçekleşir:

1. Niyet: Bu niyetin sadece kalp ile yapılması gerekir. Dil ile yapılması namazı bozar.

2. Namaz secdesi gibi bir secde edilmelidir. Namazdaki kişi, imama uyarak namaz kılmakta olan biriyse niyet etmesi gerekmez. İmamın niyet etmesi kendisi için de yeterli olur. Namazda olmayan bir kişinin, niyet ederken niyetini iftitah tekbirine bitiştirmesi şarttır.

İftitah tekbirini alırken elleri kaldırmak sünnettir.
Secdeye varırken ve secdeden kalkarken tekbir almak, secdede dua etmek, birinci selamdan sonra ikinci selamı vermek sünnettir.

Secdedeyken üç defa (Sübhane Rabbiye’l-a’lâ) denilebileceği gibi şu duanın okunması da müstehaptır:

سَجَدَ وَجْهِيَ لِلَّذِي خَلَقَهُ، وصوّره، وَشَقَّ سَمْعَهُ وبَصَرَهُ، بِحَوْلِهِ وَقُوَّتِهِ، اللَّهُمَّ اكْتُبْ لِي بِهَا عِنْدَكَ أجْراً، وَضَعْ عَنِّي بِهَا وِزْرَاً، وَاجْعَلْهَا لِي عِنْدِكَ ذُخْراً، وتَقَبَّلْهَا مِنِّي كَمَا تَقَبَّلْتَهَا مِنْ عَبْدِكَ دَاوُد

“Yüzüm, kendisini güç ve kudretiyle yaratan, şekillendiren, göz ve kulağın yerini yarıp (bu organları yerli yerince yerleştiren) Allah’a secde etti. Allah’ım! Bu secde sebebiyle bana kendi katında sevap yaz ve yine bu secde sebebiyle günahlarımı sil. Bu secdeyi kendi katında benim için azık kıl. Bu secdeyi kulun Davud (as)’dan kabul buyurduğun gibi benden de kabul buyur.”

İmam Şafii (rha), tilavet secdesi esnasında şu âyet-i kerimenin okunmasını tercih etmiştir:

سُبْحَانَ رَبِّنَٓا اِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً

“Rabbimizin şanı yücedir. Rabbimizin va’di mutlaka gerçekleşecektir.” (İsra 108)