Çocuklar için yapılan oyuncaklar genellikle câiz görülmüştür. (Ibn Âbidin,V/226) Çünkü bunların gayesi çocuğun egitimi ve yetiştirilmesidir. (el-Cezîri, V/40) Yani kötü maksatlarla kullanılma özellikleri yoktur. Âişe validemizden gelen bir rivâyete göre o (ilk zamanlarda) Rasûlülla’ın (s.a.s.) yanında kızlarla oynarmış. Hz. Âişe (r.a.) şöyle demiş: Arkadaşlarım bana gelir; fakat Rasûlüllah’tan (s.a.s.) utanarak saklanırlardı. Rasulüllah da (s.a.s.) onları bana gönderirdi.” Aynı hadîsin başka bir rivâyetinde: “Ben onun evinde kızlarla oynardım, bunlar oyuncaklardı.” demiştir. (Müslim, fedâiüls-sahâbe 81; Ayrıca bk. Buhâri, edep 81)

İşte bu hadis-i şerifleri delil olarak zikreden fıkıh âlimleri, çocukların oynadığı oyuncak bebek, kedi, at gibi oyuncak hayvanlarda bir sakınca görmezler. Buna göre, canlıları temsil eden oyuncakların üretilmesi, alınıp satılması, çocukların onlarla oynaması caizdir, haram değildir. Oyuncaklar çocuğun eğitimine doğrudan etki eden unsurlardır. Özellikle kız çocukları için büyük önem taşır. İmam-ı Ebû Bekir bin Arabî, İmam-ı Nevevi, İmam-ı Kastalânî ve diğerleri, cisimli resimler edinmenin haram olmasında ulemanın ittifakını nakletmişlerdir. Yalnız bunlardan çocuk oyuncaklarını istisna etmişlerdir. Mücessem olsa bile Şâri, çocuk oyuncaklarına müsaade etmiştir. Bu oyuncaklar ister çamurdan, ister kumaştan, ister helvadan, ister pamuk ve odundan olsun farketmez; deve, at gibi oyuncak da olsa hepsi câizdir, demişlerdir. Ancak çocukluktan çıkmış ve ergenlik çağına girmiş olanlar için bu helal olmaz.