Hadîs-i şerîfte şöyle buyurulmuştur: “Allah Teâlâ aksırmayı sever, esnemeyi ise kerih görür. Esneyen kimse elinden geldiğince ona mani olmaya çalışsın, hah hah diye ses çıkarmasın.” Diğer bir rivayette de: “Elini ağzına koysun.” denilmiştir. [Buhârî, Edeb 125, 128, Bed’ül-Halk 11; Müslim, Zühd 56, (2994); Ebû Dâvud, Edeb 97, (5028); Tirmizî, Salât 273, (370), Edeb 7, (2747, 2748).] Ebû Saîd el-Hudrî radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Sizden biriniz esnediği zaman eliyle ağzını tutsun. Çünkü şeytan onun ağzına girer.” (Müslim, Zühd 57-58. Ayrıca bk. Ebû Dâvud, Edeb 89) Şeytan esneyen insanın suratını çirkinleştirmeye ve ağzından içeri girmeye gayret eder. Ayrıca bu konudaki hadislerde esnerken “hah hah” şeklinde sesler çıkarmanın da câiz olmadığını görmekteyiz. Çünkü bunlar, şeytanın hoşlandığı ve onu güldüren hallerdir. (Ebû Dâvud, Edeb 89) Namazda esnerken ağzını tutmak da âdâbdandır. Öncelikle ağzı tutmak, dişleri dudakları arasında sıkmakla olur. Bu şekilde esnemeyi engellemek mümkün değilse, kıyamda sağ elin tersini, sair rükünlerde de sol elin tersini ağzına kor. Böylece esnemeyi gizlemeğe çalışır.