”Her bir günah içinde küfre giden bir yol vardır” sözü çok anlamlıdır. Çünkü günahlar kalbe düşmüş siyah lekeler gibidirler, büyüklükleri oranında kalbi kirletirler ve hakikatin görülmesine engel olurlar. İkinci olarak günahlar küfür ağacının meyveleridirler. Günahlar ayna zamanda internet sayfalarındaki linkler/irtibatlar gibidirler. Tıkladığınızda ya da bulaştığınızda sizi adım adım küfre doğru çekerler. Bu tıpkı “mikrop öldürücüdür” denmesi gibidir. Zira mikroplar hafife alınsa ve çoğalmalarına imkân hazırlansa günün birinde insanı öldürebilirler. Günahlar da böyledir, onun için günahlarda küfre giden bir yol vardır denmiştir.

Diğer önemli nokta küfür sayılan bir fiilin ya da sözün insanı mutlaka kâfir yapmayabileceği gerçeğidir. Fiilin ve sözün küfür olmasıyla, insanın kâfir olması, ya da kâfir sayılması ayrı ayrı şeylerdir. Allah”ın egemenliğini yok sayma anlamındaki bir söz küfürdür, ama bu sözü insan Allah”ı inkâr maksadıyla söylememişse ve Allah”ı açıkça reddetme anlamına gelmiyorsa kişi kâfir olmayabilir. Bu tür sözler fıkıh kitaplarında “elfaz-ı küfür”/ küfür sözler başlığı altında sıralanır. Dolayısıyla biz bunu söyleyen adamın kâfir olduğuna hükmedemeyiz. Gerçi o içinden bu sözü, Allah”a karşı öyle bir isyanla söylemiş olabilir ki, O”nun katında gerçekten kâfir sayılmış da olabilir, ama biz bunu bilemeyiz ve ona kâfirdir diyemeyiz.

Düşünceler eylemlere götüreceği gibi, eylemler de tekrarlanırsa düşüncelere götürür. “Dervişin fikri neyse zikri de odur” sözü bunu anlatır. Kötü düşünen kötü söyler, kötü söyleyen de kötü düşünür. Onun için Allah “insanlara güzel konuşun”, “Siz düzgün sözler söyleyin ki, Allah da işlerinizi düzeltsin” buyurur. Eski türkülerin ve şarkıların da bir namusu vardı. Karadeniz ağzıyla “sevdali günlerume geldi çatti Ramazan” dizesi bir inancı yansıtır. Kişi küfür içerikli şarkılara inanmadan söylerse küfür bir söz söylemiş olur. Şarkının havasına girip gerçekten öyle inanırsa kâfir olur. Düşünmeden söylemiş olan tövbe etmelidir. Bunda bir sakınca görmeyen küfre girer. Maalesef şarkıların ve türkülerin bile şirke çağırdığı bir toplum haline gelmişiz. Bunları okuyan şarkıcılar da şeytanın gönüllü zurnaları olmuşlar.