Evet, mubah olan güzele ve güzelliklere tefekkür ederek bakmak, tabii ki sevaptır. Ancak güzele bakmak sevaptır, sözünün bir kısım insanlar arasındaki kullanımı ”lakırtı”, laf ola beri gele, vari bir kullanımdır. Ahlaki zaafiyeti olan insanlar, Müslüman meclislerinin ”Allah güzeldir, güzeli sever” sözünü alıp güzel ve alımlı kadınlara helal olmayan bakışla bakmaya başlık yapmışlar. Asrımızın bir çeşit fitnesi gereği, buradaki “güzel” kelimesini, namahrem anlamına gelen, açık-saçık ve üryan gezenlere bakmaya kullanmışlar. Bu durumda bu bakış ve bu bakışa sevap demek sevap değil günah olur. Bu gibi namahremlere bakmak, bakış şekline ve sebebine göre anlam kazanır. Yolda yürürken aniden, dekolte bir mahrem gözümüze çarpsa, Yüce Yaratıcımızın “Gözlerinizi haramdan sakının!” ayetinin tesiri ve tedbiri ile gözlerimizi başka tarafa çevirip, Allah korkusuyla irkilsek ve tövbe etsek, bu bakış sonrası titizlik, kişiyi günahtan koruduğu gibi, sevap da kazandırır. Nitekim ilk, yani gayri iradî bakış mubah, daha sonraki kasdi bakışlar ise haramdır. Çünkü bu bakışlar, “Gözlerini haramdan sakınsınlar.” ayetinin aksine bir davranıştır. Ayrıca kişiyi tanıma maksadıyla zorunlu bakışlar vardır ki, bu bakışlar da minimum düzeyde kalarak mubah olabilir. Keza kişinin eşine bakarak güzele bakmak sevaptır demesi de mubahtır. Zira eşine değil de namahreme bakmış olsa sevap değil günah olacaktı. Günahtan korunmak da bir bakıma sevap olduğu cihetle bu sözü eşine söylemek de caiz olur.