Bebeğin doğumunun kırkıncı gününe dair dinen yapılması gereken herhangi bir işlem bulunmamaktadır. Kırk gün boyunca bebeğin ve annenin evden dışarı çıkmaması, bebeğin kırkının çıkarılması gibi uygulama ve inanışların dini bir dayanağı yoktur. Dolayısıyla kırkıncı güne veya başka bir gün bebek için mevlüt okutma şeklinde bir uygulama sünnette sabit değildir. Ancak çocuğun doğumunun yedinci gününde Akikasının kesilmesi, ezan ve kamet okunarak isminin verilmesi saçının kesilip ağırlığınca altın tasaddukta bulunulması müstehaptır. “Her çocuk, akika kurbanı karşılığında rehin alınmıştır. Bu kurban, (doğumunun) yedinci günü, onun adına kesilir. (O gün) saçı da traş edilir ve çocuğa isim de verilir.” (Ebu Davud, Edahi 21/2837, 2838) Bu vesileyle Kuran ve sohbet cemiyeti düzenleyip misafirlere bu Akika kurbanından ikram edilebilir ve bundan ev halkı da yiyebilir.

Göbek bağının cami, okul gibi mekânlara gömülmesine dair inanışın dinî bir dayanağı bulunmamaktadır. Ancak insanın bir parçası olduğu için saygı gereği göbek bağının uygun bir yere gömülmesi tavsiye edilir. Göbek bağı müsait bir yer bulunursa gömülür, bulunamazsa uygun bir şekilde bir beze, poşete koyarak çöpe atılır. Nitekim hayatta olan bir insandan kopmuş olan cüzlerin mümkün olduğu takdirde gömülmesi uygundur, mümkün olmadığı takdirde çöpe atılabilir zira vücuttan koptuktan sonra bir hükmü yoktur. Göbek bağının gömüleceği yerin bebeğe etki edeceğine dair halk arasında yaygın olan inancın aslı astarı bulunmamaktadır. Bebeğin ahlaki özellikleri ailesinden ve çevresinden edineceği eğitim ve izlenimlerle oluşur. Ailelerin bebeğin göbek bağından önce çocuklarına nasıl bir eğitim vereceklerini düşünmeleri gerekmektedir.