Kasem sureti ile olan yemin ya: Vallâhi, Billâhi, Tallâhi denilmekle Allâh’ın zatına veya Allâh’a yemin edilmesi âdet hâline gelen isimlerinden birine ya da Allâh’ın izzet ve kudreti gibi sıfatlarından birine olur. Allâh’tan ve O’nun sıfatlarından başka olan şeylere, Fakihlerin çoğunluğu, yemin için söylenen kelimelerden ziyade örf ve niyeti esas aldığından; kasem ederim, yemin ederim, şehadet ederim, Allâh’a ahd olsun, Allâh’a misakım olsun, üzerime yemin olsun, üzerime ahd olsun, ahdim olsun, andolsun sözleri de birer yemin sayılır.

Şafi mezhebine göre; şayet yemin yazısı açık ve net ise bu yemin yazısı kinaye olarak itibar edilir. Buna göre yemin kastı olmadan sadece yemin lafzı yazmakla yemin gerçekleşmiş olmaz. Yemin yazısı kinaye hükmünde olduğu için Allah’a yemin lafzını yemine niyet olmadan yazmak yeterli olmaz. Ancak yemin lafzını yazarken bunu yazmaktan maksat yemin etmek olur ise bu takdirde yemin gerçekleşir ve bu yeminin gereğine riayet etmek gerekir. Fakat Şafii mezhebi dışındaki Cumhur müçtehitlere göre yeminin geçerli olmasının şartlarından biri de yemini telaffuz etmektir. Dolayısıyla niyet olsa bile sadece zihinden geçirmekle veya yazmakla yemin meydana gelmez. Ancak dilsiz gibi konuşmaktan aciz olan kimselerin işaretle yemini gerçekleşeceği gibi yazı ile de yemini gerçekleşir. (Mevsuatul’Kuveytiyye,  7/267)