Şartlarını tamamlamış olarak yapılan ibrânın (hakkını düşürme) hükmü ve sonucu; ibrâ edilen hakkın düşmesidir. Bu bakımdan, ibrâ edenle ibrâ edilen arasındaki borç ilişkisi sona ermiş olur. Hak düştükten sonra onu talep etmek câiz olmaz ve ibrâ edenin bundan vazgeçmesi mümkün değildir. Sâkıt olan şey geri dönmez.^[1] Bu durum Mecelle’de: “Bir kimse diğerini bir hakkından ibrâ ettikte o hakkı sâkıt olur, artık onu dava edemez” şeklinde ifade edilmiştir.^[2] Bu hükmün tabii sonucu olarak da belli bir hakkın ibrâ edilmesi halinde o hakla ilgili, genel ibrâda da bu ibrânın kapsamındaki haklardan biri tekrar talep edilemez.^[3] Ancak ibrâ sadece mevcut haklara şâmil olduğundan ibrâ vaktinden sonra doğacak haklar tabii olarak ibrânın kapsamına girmez.^[4]

---

Kaynakça:

[1] Mecelle, md. 51
[2] Mecelle, md. 1562
[3] Mecelle, md. 1564-1565
[4] Mecelle, md. 1563