Şükür secdesinin hükmü nedir, kerahet vakitlerinde yapılması caiz midir?

Şükür secdesi; bir nimete nail olmaktan veya bir sıkıntı ve musibetten kurtulmaktan dolayı kıbleye yönelerek ve tekbir alınarak tilavet secdesi gibi yapılan bir secdedir. Ebû Bekre (r.a)’den rivâyete göre, “Hz. Peygamber (s.a.s) sevindirici bir haber aldığında  veya kendisine bir müjde verildiğinde secdeye kapanırdı.” (İbn Mâce, İkâme, 192)

Şükür secdesi müstehaptır. Ancak namazdan sonra yapılması mekruhtur. Çünkü işin niteliğini bilmeyenler bunun namazın bir parçası olduğunu sanabilirler. Bu gibi inanışa yol açabilen her türlü mübah iş ise mekruh sayılır. Ayrıca şükür secdesinin mekruh vakitler dışında yapılması gerekir. (İbn Âbidîn, I, 344, 731; Şürünbülâlî, 85)

“Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) kendisini sevindirecek bir iş olduğunda secde yapardı.” (Tirmizi, 1578) gibi rivayetler şükür secdesinin Peygamberimizin (s.a.s.) fiillerinden olduğunu desteklemektedir. Sahabenin ileri gelenlerinin de şükür secdesi yaptıkları vakidir. Nitekim “Ebu Bekir (radıyallahu anh) Yemame’yi fethedince secde yaptı.” (Musannefü İbni Ebi Şeybe,8413) ve “Peygamber Efendimiz (sallahu alehyi ve sellem), Ebu Bekir ve Ömer (radıyallahu anhüma) müzmin hasta olan bir adamı görünce secde yaptılar.” (Musannefü İbni Ebi Şeybe, 8414) gibi rivayetler hadis kaynaklarında çokça mevcuttur.

---

URL Kopyala