Zuhri âhir namazı; şayet cuma namazının şartlarından biri bulunmayıp geçerli olmadıysa, bu durumda gerekli olan öğle namazı yerine geçsin diye kılınan bir namazdır. Zuhri âhir namazının kılınması gerektiğini söyleyen alimlerin gerekçesi; bir yerleşim biriminde birden fazla camide cuma namazının sahîh olmaması ihtimalidir. Bu görüş sahiblerine göre; zorunluluk bulunmadıkça bir yerleşim yerinde sadece bir yerde cuma namazı kılınır. İhtiyaç yok iken birden fazla yerde kılınması halinde, namaza ilk başlayanların cuma namazları sahîh olur, diğerlerinin namazı olmaz. Bu durumda diğerlerinin öğle namazını kılmaları gerekir. Cuma namazını hangisinin önce kıldığının tespit edilememesi durumunda ise, ihtiyaten hepsinin öğle namazını kılmaları bir çözüm olarak öngörülmüştür.

Müçtehitler bu görüşlerini; ”cuma namazının birlikte toplanmak ve hutbe okumak için meşru kılındığı” gerekçesine ve ”Peygamber Efendimiz (s.a.s.) ile Hulefâ-i râşidîn döneminde tek bir yerde cuma kılınmış olmasına” dayandırmaktadırlar. (Muğni’l-Muhtâc, c. 1, s. 544) Sonuç olarak; zuhri ahir namazı, kılınan cuma namazı sahih olmadığı takdirde kişinin üzerinde kalan öğlen namazının edası olduğuna göre, kişi de seferi olduğuna göre, bu namaz seferi için iki rekat olarak kılınır. Şayet kılınan cuma namazı sahih olduysa bu iki rekat nafile sayılır.