Yemin kural olarak mubahtır, ancak gereksiz yere yemin etmek ve bunu alışkanlık haline getirmek hoş görülmemiş, sıkça yemin etmek Allah’ın adına karşı bir saygısızlık kabul edilmiştir. Yalan yere yemin ise büyük günahlardandır. Hanefî, Mâlikî ve Hanbelîler’e göre yeminlerde aslolan ibâhadır, fakat gereksiz yere çok yemin etmek mekruhtur. Şâfiîler’e göre ise yemin kural olarak mekruhtur ve bir ihtiyaç olmadıkça yemin edilmemelidir. (el-Kalem 68/10; İbn Mâce, “Keffârât”, 5) Çoğunluğun aksine Hanefîler’e göre yanlışlıkla veya baskı altında yapılan yemin geçerlidir. Yeminin konusuyla ilgili olarak fıkıhta konunun gelecekle alâkalı ve mümkün olması şartları üzerinde durulur.

Yeminde kullanılan lafızların yorumunda duruma göre sözlük anlamı, örf ve niyet önem kazanır. Hanefîler’e göre yeminin anlamı hakkında önce örfe, sonra dile bakılır. Dolayısıyla yemin ederken kullanılan söz kast edilen manaya uygun ise bu manaya sadık kalınması durumunda yemin bozulmayacaktır. Ancak farklı anlama da ihtimalli olup kast edilen mana yeminin bozulmamasına diğer mana ise yeminin bozulmasına elverişli olduğu takdirde diyaneten bu kasıt kabul görse de kazaen kabul görmeyecektir. Yani mesele mahkemelik değilse kul ile Rabbi arasında kastı kabul görüp yemini bozulmuş sayılmayacaktır.

Öncelikle; Muâsır Hanefî âlimleri paket sigaranın “tahrîmen (harama yakın) mekruh” olduğunu söylemişlerdir. Günümüzde cumhûru temsil eden diğer bazı muâsır âlimleri ve fetvâ meclisi kişinin kendisini tehlikeye atmama ve öldürmeme, başkalarına zarar vermeme, zararı giderme, sağlığı koruma yönündeki temel ilkeleri esas alarak sigaranın haram olduğu görüşündedir. Dolayısıyla bir müslümanın, pek çok zararı bünyesinde barındıran sigarayı içmesi câiz değildir. Bununla birlikte sarma sigara içmeyeceğine yemin eden kişi hususi bir sigara kastettiği için paket sigara içmiş olsa yemin kefareti gerekmez. Yine de ağzını temiz tutması gereken Müslümana yakışan; sigaranın her çeşidinden uzak durmak ve yemin kefareti hususunda da ihtiyatlı davranmaktır.