Tercih edilen görüşte; zekâtı verilmeden önce meyvelerden yemek, satmak veya hibe etmekte bir sakınca yoktur. Ancak bu, meyve ağacındaki veya tarladaki ürünün tamamının tahmin ve takdir edilmesinden sonra olmalıdır. Tarladan hasat edilecek miktar tahmin edildiğinde ondan yemek caiz olur. Çünkü zekât miktarı artık bilinmektedir. Muvatta’da İmam Malik, hurma ve üzüm tahminleri hakkında şöyle demiştir: ” Mahsulün satışı helal olduğunda yani olgunlaşmaya başladığı zamanda tahmin yapılması gerekir. Çünkü hurma ve üzüm taze ve kuru olarak da yenir. İnsanlara kolaylık sağlamak ve kimseye zorluk çıkarmamak için olgunlaşınca sahipleri tarafından tahmin edilir.” Sonra şöyle devam etti: “Tahminden sonra ve hasattan önce bir afet isabet ederse, onun hesabı yapılır, zekatı verilmez.” Tahmin, tarladaki iyi, kötü, taze yenen, kurutulduktan sonra depolanacak olan veya satılan tüm ürünler için yapılır. Zekât, ne iyisinden ne de kötüsünden alınmayıp ortasından çıkarılır. Miktarı ise; aletle sulanırsa onda birinin yarısıdır, alet ve masraf olmadan sulanırsa onda biridir. Zekatı mahsulden vermeyip yerine zekât değerinde para çıkarılmasına gelince, bunda fakir için bir ihtiyaç veya fayda varsa, bunda bir sakınca yoktur ve âlimlerin görüşlerinin en doğrusu budur.