Öncelikle; on dört kişinin yedişer olarak ikiye bölünüp herbir hissedarın hangi hayvanda ortak olduğu belli olacak şekilde yaptıkları kurban ibadeti sahihtir. Ancak sonrasında yapılan etlerin karıştırılması sebebiyle ortaklar arasında mülk şirketi oluşmaktadır. Mülk şirketi; iki veya daha çok kişinin bir şeye birlikte mâlik olmasıdır. Bu ortaklığa “şirketü’l-emlâk” da denilir. Birbirinden ayrılması imkânsız ya da zor olacak derecede iç içe girmiş şeyler de tek şey sayılır. Öte yandan milk şirketi meydana geliş biçimi yönünden ihtiyarî ve zorunlu kısımlarına ayrılır. Birincisi hissedarların mallarını birbirine karıştırarak kendi iradeleriyle kurdukları, ikincisi hissedarların iradesi dışında oluşan şirkettir. Mülk şirketinde paydaşlar diğer paydaşların hissesine nispetle üçüncü kişi durumunda olduğundan onların hissesinde tasarruf yapma yetkisine sahip değildir. Böyle bir hisse diğerleri nezdinde emanet konumundadır.^[1]

Dolayısıyla diğer paydaşların izni bulunmadan müşterek malın kullanılması câiz olmayıp aksine davranış tazmini gerektirir. Meselemizde izin olsa da satın alınan kurbanlıkların birebir aynı değer veya kiloda olması mümkün olmadığı için on dört ortağın hakları birebir aynı değildir. Bu nedenle velev ki helalleşme olsa dahi yapılacak olan taksimde adil bölünme mümkün olmadığından hayvanların etlerinin karıştırılması caiz olmayıp ayrı ayrı taksim edilmesi gerekecektir. Ancak şayet büyük hayvan sahipleri küçük hayvan sahiplerine bağış yapmak istiyorsa ayrı ayrı taksim yapılıp teslim alındıktan sonra ortaklardan bazısı diğerine ikramda bulunabilir.

Kaynakça:

[1] Mecelle, md. 1087