Şer‘an küfre girdiğine karar verilen bir kimsenin cenaze namazını kılmak caiz değildir. Bu konuda ulema arasında herhangi bir ihtilaf söz konusu değildir. Sekerat anında kelime-i şehadet getiremeyen ve bu şekilde ölen insan, eğer yaşantısında iman etmişse, ölürken de imanla gittiğine hükmedilir. Kelime-i şehadet getirmemesi imanla gitmediğini göstermez. Keza hayatında İslam inancı üzere olduğu bilinen bir kimsenin sekerat esnasında küfrü gerektirecek bir söz sarf etmesi de son nefeste ölümün şiddetine bağlı bilincini yitirmesine yorumlanır ve cenazesine mümin cenazesi muamelesi yapılır. (Tahtavi, 1/559)

Ancak sağlığında inkarına tanıklık edilen kişinin sonrasında imanına tanıklık etmedikçe cenazesi kılınmaz. Zira namazı kılınacak cenazenin Müslüman olması, yıkanıp kefenlenmiş olması, cemaatin önünde olması gerekir. Bu nedenle dinden çıkaran itikadi bir problem sebebiyle küfre girip bu itikadını düzelttiğine dair bir bilgiye sahip olunmayan kişinin cenazesi kılınmaz zira inancını düzeltmediği takdirde şehadet getirse de İslam’a dönmüş kabul edilmez. Ancak itikadi bir sorunu olmadığı halde dinden çıkaran bir söz sarf etmesi sebebiyle küfre giren kişi daha sonra şehadet getirdiği takdirde İslam’a dönmüş kabul edilir ve cenazesi de kılınır.