İbn Şîhab Urve kanalıyla Hz. Aişe’den (r.a.) şöyle nakletmiştir: “Habeşliler kısa mızraklarıyla oynarken Rasulullah’ın ”sallallahu aleyhi ve sellem” onları İzlediğini-gördüm.” (Sahihi Buhari, 455) Habeşlilerin mızraklarının ucunun ne kadar sivri olduğu meşhurdu. İmam Buhârî, 452. hadisi kınına sokulmamış mızrak uçlarıyla camiden geçmenin yasaklanmasıyla tahsis etmiştir. Mızraklar ile camiden geçme ile oynama arasındaki fark şöyle izah edilir: Mızraklarla sergile­nen oyun sırasında ondan korunmak kolaydır. Diğer durumlarda ise sakınmak zordur. Birden insanı yaralayabilir. Bundan da korunulamaz.

(Bir gün Allah Resûlü’nün odamın kapısının önüne geldi­ğini gördüm. O esnada Habeşliler Mescid-i Nebevî’de oyun oynuyorlardı). Bu ifade camide mızrak İle oyun sergilemenin caiz olduğunu gösterir. Ancak Ibnut-Tîn, Ebu’l-Hasan el-Lahmî’den şu görüşü nakletmiştir: “Mızrakla camide oyun sergi­lemek, Kur’an ve sünnet ile neshedilmiştir. Kur’an-ı Kerîm’den ‘Allah o evlerin yücelmesine ve içlerinde isminin anılmasına izin vermiştir [Nûr 36] âyeti, sünnetten ise ‘Çocuklarınızı ve mecnunlarınızı camilerden uzak tutun!’ hadisi bu hükmü neshetmiştir.”

Fakat bu rivayette bahsedilen mızrak oyunu, sıradan bir oyun değildi. Aksine ce­saretli kimseleri savaş meydanlarına hazırlamak ve düşmana karşı mücadele İçin yetiştirmeyi hedefleyen bir eğitimdi. Muhelleb şöyle demiştir: “Cami, Müslüman toplumun genel işlerini görüşmek için ihdas edilmiştir. Bu yüzden din ile dine bağlı insanların menfaatine gelen işlerin camide görüşülmesi caizdir.” Günümüzde cihada hazırlanma amacına tahsis edilmiş donanımlı eğitim yerleri mevcuttur. Bu yerler var iken mescitlerde askeri eğitim yapılmasına hacet yoktur. Mescitlerin temiz tutulabilmesi için de bu hassasiyete riayet etmekte fayda vardır. Ayrıca Mescidi Nebevi’de mızrak eğitimi yapılan bölüm toprak zemin idi ve cemaate rahatsızlık verecek bir durum söz konusu değildi.