Hayvanda meydana gelen ayıp ve kusur, onun zatında bir noksanlık meydana getirip yararını azaltıyorsa, diğer bir deyimle kıymetini düşürüyorsa, o takdirde böyle bir noksanlık kurban edilmesine engel sayılır. Bunun aksi olan durumda ise bir engel sayılmaz. Bir hayvanın kurban edilebilmesi için, o hayvanda örfe göre kusur sayılan ayıplardan birinin bulunmaması gerekir. Dolayısıyla satın alınırken kurban olmaya engel bir kusuru olan hayvan kurban olarak kesilemez. Hayvan kusursuz olarak satın alınıp da alıcının elinde iken kurban olmaya engel bir kusurun ortaya çıkması hâlinde, kişi zenginse ayıbı olmayan başka bir hayvan alıp keser, diğerine dilediğini yapar. Ancak  şayet fakir ise yeni bir hayvan alıp kesmesine gerek yoktur.^[1]

Eğer  kurbanlık hayvan yere yatırılırken ayağı kırılır veya gözüne sert bir cisim dokunarak kör olmasına sebebiyet verirse, yine de onu kurban etmek kafi geleceğinden yenisini almaya lüzum yoktur. Kıyas yoluyla bu duruma gelen hayvanın kurban edilmemesi gerekirse de, sakınılması çok zor bir husus olduğundan istihsanen cevaz verilmiştir. Hatta İmam Ebu Yusuf’a göre hayvan boğazlanmadan bir gün önce bile böyle bir kazaya uğrarsa yine kurban olur.^[2]

Kaynakça:

[1] Merğînânî, el-Hidâye, VII, 160; Kâsânî, Bedâi‘, V, 68; Mehmed Zihni, Ni‘met-i İslam, s. 880
[2] El- Bedayi-Kasani-Fetavayi Hindiyye