Kur’an ve Sünnette geçen şefaat, kimler için ve ne şekilde olacaktır?
Kur’an ve Sünnette geçen şefaat, kimler için ve ne şekilde olacaktır?
Şefaat kavramı hadislerde de yer alır ve şefaatin hem dünyevî hem uhrevî tarafının bulunduğu belirtilir. Başta Rasûlullah (s.a.s.) olmak üzere bütün peygamberler, melekler ve sâlih kullar büyük günah işleyen müminlere şefaat edecektir. (Buhârî, “Tevḥîd”, 24; Müslim, “Îmân”, 302) Rasûlullah önce ümmetinden cennet ehli olanlar için şefaatçi olacak, cehenneme giren günahkârlar için üç defa şefaat edecek ve bu sayede cehennemlikler buradan çıkarılıp cennete alınacaktır. (Buhârî, “Tevḥîd”, 19, 24, “Riḳāḳ”, 51; Müslim, “Îmân”, 332) Kur’an okuyan ve oruç tutan kimseler hakkında bu ibadetlerin de şefaatçi olacağı bildirilmiştir. (Buhârî, “Tevḥîd”, 24; Müslim, “Îmân”, 47, 302)
Hadislerde belirtildiğine göre bütün şefaatçilerin şefaat etmesinden sonra hayırlı hiçbir ameli bulunmayan cehennemdeki müminlere de kullarına karşı çok merhametli olan Allah şefaat edecek, böylece “Rahmânın âzatlıları” adı verilen bu grup da cennete girecektir. (Buhârî, “Tevḥîd”, 24; Müslim, “Îmân”, 302) Âhiretteki şefaatin sadece Peygamberimize (s.a.s.) veya genel olarak peygamberlere tahsis edildiğini ileri süren bazı münferit görüşler dışında âlimlerin büyük çoğunluğuna göre Allah katında yüksek dereceler elde eden iyi kullar şefaat etmeye yetkili kılınacaktır. (el-Mevsûʿatü’l-İslâmiyyetü’l-ʿâmme, s. 816) Bunlar peygamberler, melekler, sahâbîler, âlimler, velîler, sıddîklar, sâlihler, şehidler ve müttaki müminlerdir. Bunların şefaat yetkisi Allah katındaki mertebelerine göre farklıdır.
Derecesi en yüksek olan Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) en büyük şefaat yetkisine sahip olacaktır. Zira mahşer gününde hesabın başlaması için bütün insanlara şefaat edecek, ardından ümmetinden birçok kişinin hesaba çekilmeden cennete girmesi, ayrıca günahları sebebiyle cehenneme girmesi gereken müminlerle iyilik ve kötülükleri eşit olan müminlerin doğrudan cennete alınması için şefaatte bulunacaktır. Rasûlullah’ın (s.a.s.) yapacağı diğer şefaatler arasında cennettekilerin derecelerinin yükseltilmesi, cehennemde bulunanlardan azabın hafifletilmesi ve büyük günah işleyen müminlerle tevhid ehlinden olanların cehennemden çıkarılması yer alır. Şefaat türlerine ilişkin bu hükümlerin dayanağı ise hadislerdir. (İbn Huzeyme, s. 255; Mâtürîdî, Teʾvîlâtü’l-Ḳurʾân, VI, 422; İbn Fûrek, s. 169; Kādî İyâz, I, 293-301; İbn Kesîr, II, 227-239)
URL Kopyala
