Peygamber Efendimizin (s.a.s.) evlenme yasakları hakkında açıklama ve uygulamaları vardır. Nitekim, “Kadın halası, teyzesi, erkek veya kız kardeşinin kızı üzerine (onlarla birlikte) nikâhlanamaz; eğer bunu yaparsanız akrabalık bağlarını koparmış olursunuz” hadisiyle (Buhârî, “Nikâḥ”, 27; Müslim, “Nikâḥ”, 37-38) Nisâ sûresinin 24. âyetinde geçen, “İki kız kardeşi birlikte nikâhınız altında tutmanız size haram kılındı” ifadesine; açıklık getirilmiştir. Dolayısıyla birbirine bu derece yakın olan iki kadını bir nikah altında toplamak bu kumalık gereği bu kadınlar arasındaki akrabalık bağlarını zedeleyecektir.

Bu hükümle ilgili fakihlerin vermiş olduğu ölçü şudur: Cem edilmesi düşünülen iki kadından herhangi birini erkek farz etsek birbirleriyle nikahlanmaları haram olacak şekilde yakın iseler bu iki kadının aynı anda bir erkeğin nikahında toplanması haram olur. Şayet aralarında bu derece bir akrabalık ve yakınlık söz konusu değil ise bu durumda bu iki kadının aynı anda bir erkeğin nikahında toplanması caiz olur. Buna göre; erkeğin eşi ile kayınbiraderinin eşi arasında bu derece bir yakınlık bulunmadığı için, ölmüş veya boşanmış olan kayınbiraderinin eşini kayınbiraderin ablasıyla bir nikahta toplamak haram olmaz.