Çocuk bakıcılığı yapmak İslam hukukuna göre belirli şartlar altında caizdir. Bu şartlar hem bakıcının hem de çocuğun haklarını ve refahını gözetmeyi amaçlar. Öncelikle; bakıcının akıllı ve ergenlik çağına ulaşmış olması gerekir. Bu, çocuğun ihtiyaçlarını anlayabilecek ve sorumluluklarını yerine getirebilecek olgunlukta olması anlamına gelir. Bakıcının dürüst, ahlaklı ve güvenilir bir kişi olması esastır. Çocuğun canına, malına ve iffetine zarar verecek davranışlardan kaçınması beklenir. Bakıcının çocukları seven, onlara şefkat gösteren ve pedagojik bilgiye sahip olması tercih edilir. Çocuğun psikolojik ve duygusal gelişimine katkıda bulunabilecek niteliklere sahip olması önemlidir. Bakıcı ve çocuğun velisi arasında, bakıcının görevlerini, çalışma saatlerini, izinlerini ve ücretini açıkça belirten bir sözleşme yapılması gerekir. Belirsizliklerin giderilmesi ve olası anlaşmazlıkların önlenmesi açısından bu önemlidir. Bakıcının emeğinin karşılığı olan adil bir ücret belirlenmelidir. Ücret, piyasa koşulları, bakıcının deneyimi ve çocuğun ihtiyaçları gibi faktörler göz önünde bulundurularak belirlenir.

İslam’da haksız kazanç ve sömürü yasaktır. Hem bakıcının hem de çocuğun velisinin ücret ve diğer şartlar konusunda karşılıklı rızası olmalıdır. Zorlama veya baskı altında yapılan anlaşmalar İslam hukukuna uygun değildir. Bakıcının önceliği çocuğun güvenliğini sağlamak ve sağlığına dikkat etmek olmalıdır. Bakıcının çocuğun temel ihtiyaçları olan yeme, içme, uyuma, temizlik ve oyun gibi konularda özen göstermesi gerekir. Eğer veli talep ederse, bakıcının çocuğa temel dini ve ahlaki bilgileri aktarması da önem arz eder. Ancak bu konuda bakıcının bilgi ve yetkinliğine dikkat edilmelidir. Bakıcının, çocuğun ve ailesinin özel hayatına saygı göstermesi ve mahremiyetlerini koruması gerekir. Bakıcı, üstlendiği sorumluluğun bilincinde olmalı ve görevlerini en iyi şekilde yerine getirmeye çalışmalıdır. İhmalkar davranışlardan kaçınmalıdır. Ayrıca çocuğun velisinin sorumsuz olup çarşı pazar gezmesi vb. bakıcının kazancının meşruluğuna halel getirmez. Zira sorumluluklar bireyseldir ve herkes kendi yaptığından sorumludur. Başkasının günah işlemesine doğrudan veya dolaylı olarak destek olmayan kişiler sorumlu olmazlar.