İmanında şüphe eden kişiye; ”bu hal üzere ölürsen cenazeni kılmam” demek caiz midir?

Bir kişiyle aramızda şu şekilde bir diyalog geçti: Müttefekkun aleyh bir hadis hakkında bana saçma geliyor demişti ben de savunmak için bir ayet okudum sonrasında istihlâl, istihfaf ve istihza konusunu anlatıp dikkat et dedim, tekrardan saçma geldiğini söyledi. Sonrasında Müslüman mısın diye sorduğumda “Müslüman olduğumu düşünüyorum” dedi. Ben de imanda şüphe olmaz dedim. Sonrasında “kesin Müslümanım diyemiyorum” dedi. Ben de bu hal üzere ölürsen cenaze namazını kılmam dedim. Ben bu sözü tekfir amaçlı söylemedim. Sonrasında pişman olup kelimei şehadet getirdim fakat bu cenaze namazı sözünden dolayı dinden çıkmış mıyımdır?

Sorularım:
1- İmanından emin olmayan birine “Cenaze namazını kılmam” demek küfür söz müdür?
2- Kişinin kendi imanından şüphe etmesi küfür müdür?

Şüphe veya şüphecilik inanç, ibadet, günlük muameleler ve ceza hukukunda sonuçlar doğurur. Bir kimsenin mümin sayılması için iman esaslarını şeksiz ve şüphesiz kabul etmesi gerekir.Kur’an-ı Kerim’de müminin şüpheden sakınmasını bildiren çeşitli âyetler vardır:

Hak, Rabbinden gelendir. Artık şüphe edenlerden olma.” (el-Bakara, 2/147); “(Ey Muhammed)! Bu, Rabbin tarafından bir gerçektir. Sakın şüphe edenlerden olma.” (Al-i İmrân, 3/60); “Kendilerine kitap verdiklerimiz, bu Kur’an’ın senin Rabbin tarafından hak olarak indirilmiş olduğunu bilirler. Öyleyse sakın şüphe edenlerden, olma.” (el-En’âm, 6/114)

“İnşallah müminim” demenin câiz olup olmayacağını konu edinen istisna meselesi de imanın mahiyeti açısından tartışılmış, Mâtürîdîler, iman lafzı dinde kesinlik ifade ettiği için istisnanın (inşallah demenin) söz konusu olamayacağı (Mâtürîdî, s. 388-389), Eş‘arîler ise imanın hakikatiyle değil kemal ve âkıbetiyle ilgili olarak istisnanın mümkün olacağı görüşünü benimsemişlerdir. Buna göre her iki sorunun cevabı şöyledir:

1. Karşısındaki kişiyi yanlışından uyarmak kastıyla söylenmiş olması sebebiyle bu söz küfrü gerektirmez. Kaldı ki zaten sözün muhatabı imanından şüphe eden birisi, halbu ki iman şüphe kabul emez.

2. Kafasında bulunan şüpheler sebebiyle kalben iman etmemiş bir kimsenin imanından şüphe ettiğini söylemesi içindekini dışarıya vurmasından ibarettir. Fakat kalben iman etmiş bir kimsenin yukarıda ifade edilidiği üzere son nefeste imanlı ölmenin nasip olmasının meçhul olmasına veya imanın kemal boyutuna binaen demiş olması mazeret sayılır.

---

URL Kopyala