Kur’an-ı Kerim, kendisine abdestsiz olarak tutulması ve yazılması bakımından veya cünüp ve hayızlı tarafından okunması bakımından; hem Arapça ibaresi ile hem de bu ibarenin karşılığı olan diğer dillerdeki meal yönüyle birbirinden farklı değildir. Abdestsiz şekilde Arapça olarak dokunmak ve yazmak veya cünüp ile hayızlı için de okumak caiz olmadığı gibi meal olarak da aynı hükümler geçerlidir. Yüce Rabbimiz Kur’ân-ı Kerîm’de: “Ona temizlenenlerden başkası el süremez” buyurmaktadır. (Vâkıa Sûresi: 79.) Bu nedenle, Kur’ân-ı Kerîm’in kendisine abdestsiz, cünüp ve hayızlı olarak dokunmak câiz değildir.

Ancak adet gören kadın ve lohusanın Kur’an ayetlerini yazması, harflerine dokunmaması şartıyla caizdir. Çünkü yasaklama sadece mushafa dokunmaktan gelmiştir, yazmak dokunmak değildir. Hanefi kitaplarından “Cevhera en-Neyyire”de (1/31) şöyle geçmektedir: “Cünüp ve adet gören kadının, doğrudan levhaya (yazı tahtası) ve beyaza (kağıt) temas ederek yazması mekruhtur. Eğer onları yere koyar ve yazılı olan kısma eli değmeden yazarsa, bunda bir sakınca yoktur…” Behuti de şöyle demiştir: “Kişinin hades halinde, dokunmadan yazması caizdir, gayrimüslim için bile; çünkü yasaklama, daha önce de belirtildiği gibi, ona dokunmaktan gelmiştir, yazmak dokunmak değildir…” (“Keşşaf el-Kına” 1/135)