Öncelikle; haksız yolla elde edilip hak sahipleri malum olan haram malların hak sahiplerine ulaştırılması, hak sahipleri hayatta değilse mirasçılarına ulaştırılması gerekir. Şayet ulaşma imkanı yoksa sahipleri adına ihtiyaçlı kimselere verilmesi gerekir. Ayrıca haram olan malda kul hakkı yoksa bile haram maldan yapılan adak geçerli değildir. Zira haram mal ihtiyaç sahiplerine ulaştırılması gerektiği için, bu mallarda varlıklı kimseler şahsi tasarruflarda bulunamaz. Tasarruf etme yetkisi olmadığı için yapacağı adak da geçerli olmaz. Nitekim bir adağın geçerli olabilmesi için hem adakta bulunan kimseyle hem de adağın konusu ile ilgili birtakım şartlar vardır. Adağın geçerli olabilmesi için adakta bulunan kimsenin Müslüman, akıl sağlığı yerinde ve büluğa (ergenlik çağına) ermiş bir kimse olması gerekir. (Kâsânî, Bedâi‘, 5/81-82) Adanan şeyin meydana gelmesi ve yapılması maddeten ve dinen mümkün ve meşru olmalı, adak mal ise adayan şahsın mülkiyetinde bulunmalıdır.

Bir kimsenin sahip olmadığı muayyen bir malı adaması geçersizdir. Kişinin haram olan malı kendi şahsında veya bakmakla yükümlü olduğu kişilerde kullanarak tasarrufta bulunması caiz değildir. Zira bu mal, arzu ettiği şekilde tasarruf edebileceği mülkündeki mubah bir mal hükmünde değidir. Dolayısıyla meşru mülkiyeti bulunmayan muayyen haram bir malın adak yapılması da geçerli olmaz. Zira Ebû Hüreyre’den (r.a.) rivayete göre Peygamber Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: “Ey insanlar Allah temizdir ancak temizi kabul eder. (Müslim, Îmân, 147; Tirmizî, Edeb, 41) Bir başka hadiste; “Allah, ganimetten haksız yere alınan (haram) bir maldan verilen sadaka ile abdestsiz kılınan namazı kabul etmez” buyrulmaktadır. (Ebû Dâvûd, Tahâret, 31) Ancak haram mal tayin edilmeden adak yapılır da daha sonra adak olarak bu malın verilmesi gündeme gelir ise, bu durumda adak geçerli olup yapılan adağın helal maldan fakire ödenmesi gerekir.