Müslim veya gayrimüslim ülkede yaşıyor olmak fark etmeksizin, her ne şekilde olursa olsun gayrimüslimlerin bayramlarına katılan ve bayramlarında yapılanları onaylayan herkes için hüküm aynıdır, bu haramdır. Tıpkı (bayram münâsebetiyle) hediye almak,sözlü olarak (bayramı) kutlamak (tebrik etmek), işi bırakmak (o günü tatil ilan etmek/yılbaşı tatili gibi), (bu güne özel) yemekler hazırlamak, bayram geleneklerinden olan oyun ve eğlence yerlerine gitmek gibi. Ayrıca sözün zâhirine aykırı olan iyi niyet, onun hükmünü haramlılıktan câiz olmaya taşımaz (yani niyetin iyi olması, o işi câiz kılmaz).

Bilindiği gibi, bu konuda gevşek davranan ve bunu hafife alan insanların çoğu, onların şirkine ortak olmayı kasdetmezler. Onları bu davranışa iten sebep; kimi zaman pohpohlama, kimi zaman ise utangaçlıktır. Oysa bâtıl üzere olanı pohpohlamak câiz değildir. Aksine münkeri reddetmek ve onu değiştirmeye çalışmak gerekir. Bayramlarında hıristiyanları pohpohlayan kimse, (hüküm olarak), hıristiyanların kilisesine giden ve onlarla birlikte kilisede duâ eden, sonra da içten değil de dış görünüşüyle onları pohpohladığını söyleyen (mazeret gösteren) kimse gibidir.

Müslümanların, bu münâsebetle ziyâfet vermeleri, hediye alıp-vermeleri, bayramın ihyâ edilmesine yardım eden (çam, mum ve hindi gibi) şeyleri satmaları, bu bayramlarda çocukların oyun ve eğlence yerlerine gitmelerini sağlamaları (buna imkân vermeleri) ve bu günde süslenmeleri (yeni giysiler giymeleri) helal olmaz. Her kim, (dağdan veya yüksek yerden) yuvarlanarak ölmek üzere olan hayvanı hıristiyanların bayram gününde keserse, sanki bir domuzu kesmiş gibidir olur diyen alimler dahi vardır.

Abdullah b. Amr b. el-Âs -Allah ondan ve babasından râzı olsun- bu konuda şöyle demiştir: “Her kim, Acemlerin ülkesindeki insanları örnek alırsa, onlarla beraber onların Nevruz ve Mihrecân bayramlarını kutlar ve ölünceye kadar bu hâl üzere onlara benzerse, kıyâmet günü onlarla beraber haşrolur.” (Beyhakî, ceyyid/iyi bir isnadla rivâyet etmiştir.)” (Zimmet Ehl-i İle İlgili Hükümler; c 1, s: 723-724). Mü’minlerin emiri Ömer b. Hattab ve sahâbe -Allah onlardan râzı olsun- ile diğer müslüman imamlar, müslümanların diyârında kendi bayramlarının şiârını göstermemelerini, fakat evlerinde gizlice yapabileceklerini hıristiyanlara şart koşmuşlardır.

Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem- bu konuda şöyle buyurmuştur: “Her kim, bir topluluğa (kavme) benzerse (onların giyindiği gibi giyinirse, gittiği yolda giderse ve onların işlediği fiilleri işlerse, günah ve sevap bakımından) o da onlardandır.” (İmam Ahmed;hadis no: 2/50. Ebu Davud; hadis no: 4/314. İbn-i Teymiyye, “İktidâu’s-Sıratı’l-Mustakîm”; c: 1, s: 279’da hadisinin senedinin ceyyid-iyi olduğunu söylemiştir. Suyutî de “el-Câmiu’s-Sağîr”; hadis no: 5893’de hadisin hasen olduğunu belirtmiştir.) Başka bir rivâyet şöyle buyurmuştur: “Bizden (müslümanlardan) başkasına benzeyen, bizden (müslümanlardan) değildir. Yahudi ve hıristiyanlara benzemeyin…” (Tirmizî, hadis ceyyid’dir)

Gelenek ve göreneklerden olsa bile, yahudi ve hıristiyanlara benzeme konusunda tehdit böyle ise, benzemekten daha kötü olan şeylerde durum nice olur? “Bayramlarının yararına olan bir şeyi hıristiyanlara satmaları, müslümanlara helal olmaz.Onlara et, kan ve elbise satmaları ve onlara ödünç binit (araç) vermeleri helal olmaz. Onların dîninden olan bir şeyde onlara yardım edemezler. Çünkü bu davranış; onların şirkini yüceltmek, ona tâzim göstermek ve küfürlerine yardım etmektir.Müslüman devlet başkanlarının da müslümanları bunları yapmaktan yasaklamaları gerekir.

Çünkü Allah Teâlâ bu konuda şöyle buyurmuştur: “(Ey mü’minler! Kendi aranızda) iyilik ve takvâda birbirinizle yardımlaşın. (Allah’a isyan ve haddi aşmak gibi) günah ve düşmanlıkta birbirinizle yardımlaşmayın.Allah’a karşı gelmekten sakının! Çünkü Allah’ın cezâsı çok çetindir.” (Mâide Sûresi: 2) Ayrıca içkiyi sıkmak veya onu hazırlamak gibi, hıristiyanların içki içmelerine yardım etmek, müslümana helal olmaz. Böyle olduğuna göre, küfrün şiârından olan bir bayramı kutlaması ya nasıl olur?