Leasing işleminin birinci adımı olan kiralama işlemi esnasında, ikinci adım olan satış işlemi şart koşularak yapıldığı için, birinci işlem olan kiralama işlemi fasit olur. Zira akdin gerektirmediği ve akde de uygun olmayan bir şart, akit esnasında ileri sürülmüştür. Leasing işlemindeki kiralama esnasında, satış şartı koşulmadığını varsayacak olsak, sözleşmede bahsi geçen satış akti, istikbal’e izafe edilen bir satış olacaktır. Bu tür ileri tarihe bağlanan satışlar da yine İslâm fıkhında câiz görülmemektedir. Bu nedenlerle leasing sistemi sorunludur. Ancak Ebû Hanîfe ile İmâm-ı Muhammed’e göre gayrimüslimlerin ülkesinde bulunan bir mü’min, o ülkedeki gayri Müslimler ile fâizli işlemler, bahse girme ve leasing benzeri fâsit akitler yapabilir.

Lakin İmam Ebû Yûsuf’a göre faiz ve faiz mesabesinde olan tüm fasit akit çeşitleri İslam ülkesinde bulunup bulunmama ayrımı olmaksızın yasaktır. Çünkü bu meselenin tam tersi olan durumda, yani İslâm ülkesine girmesine müsaade ettiğimiz bir gayrimüslim, İslâm ülkesinde bir mü’min ile fâizli işlem yapamıyorsa, bir müslüman da onların ülkesinde onlarla bu işlemi yapamaz. Zira her iki işlemin diğerinden bir farkı yoktur. Mâlikî, Şâfiî ve Hanbelî mezheplerine göre de fâiz her yerde yasaktır. Çünkü fâizi yasaklayan âyet ve hadîslerde böyle bir ayrım yoktur. Fetvâya tercih edilen görüş de cumhûr âlimlerin bu görüşüdür, yani Allâh’ın haram kıldığı fâiz, kumar ve leasing benzeri fâsit akitlerin tamamı herhangi bir mekân ayrımı olmaksızın, her yerde haramdır ve yasaktır.