Öncelikle bu; faizli bir mevduat hesabıdır, düşük de olsa faizli bir muameleye girmek caiz değildir. Dolayısıyla böyle bir anlaşma baştan sorunludur, çünkü bizzat faiz anlaşması yapılmaktadır. Allah Teâlâ faiz hakkında şöyle buyurmuştur: Faiz (riba) yiyenler, ancak şeytan çarpmış olanın kalkışı gibi, çarpılmış olmaktan başka (bir tarzda) kalkmazlar. Bu, onların: “Alım-satım da ancak faiz gibidir” demelerinden dolayıdır. Oysa Allah, alış-verişi helal, faizi haram kılmıştır. (Bakara, 275) Bu tür faiz hâsılatından bazı kuruluş ve hayır kurumlarının yararlanması, onları meşru hale getirmez ve haramlık hükmünü değiştirmez. Müslümanların bu tür meşru olmayan kazanç yollarından uzak durması gerekir. Ancak daha önce bu yollardan birisiyle kazanç elde edilmesi halinde bir an önce tövbe edilmeli ve elde edilen kazanç, sevap beklenmeyerek yoksullara verilmelidir. Arzu edilirse faizden gelen bu haram parayı hiç almayıp bırakmak da mümkündür. Ancak alınıp ihtiyaç sahiplerine verildiği takdirde onların mağduriyetleri giderilmiş olur. Nitekim haram malı mağdur ve muhtaç kimseler kullanabilir. Fakat hususi ve malum kişiler arasında yapılan anlaşma neticesinde gerçekleşen faiz kazancı elde eden kişi tövbe edip pişman olsa bu haksız kazancı sahiplerine vermesi zorunludur. Banka faizi ve benzeri malum olmayan kitleler arasında gerçekleşen faiz çeşitlerinde hak sahiplerine ulaşmak mümkün olmadığı için bu kazancın ihtiyaç sahiplerine verilmesi uygun olacaktır.