Eşlerden birinin gayrimeşru ilişkilerde bulunması boşanma sebebi midir?

Zina gibi kebair günah sahibi Müslüman bir kadın veya erkekle evlenmek yahut böyle biriyle evli iken boşamamak caiz midir? Bundan dolayı mesul ve sorumlu olunur mu?

Fıkıh kitaplarımızın talak (boşama) bahislerinde, boşamayı meşru kılan sebepler arasında kadının ya da erkeğin zinâ veya başka bir günah işlemesi zikredilmez. Hattâ, “fâcir bir kadını kocası boşamak zorunda değildir. Fâcir olması, zinâ yapmaya da şâmildir” denmiştir. (İbni Âbidîn V/274; Alâuddîn Âbidin, el-Hediyye 273) Kezâ kadının, ya da kocanın zinâ etmesiyle nikâh fesh olmaz. Cumhurun ve bu meyanda Mücâhid, Atâ, Nehaî, Sevri, Şâfiî, Ishak ve Hanefilerin görüşü budur. Câbir b. Abdillaha göre ise kadın zinâ ederse (nikâhları fesh olmasa dahî) araları ayrılır. Hz. Ali (r.a.) de henüz zifâfa girmeden zinâ eden bir erkeği karısından ayırmış (nikâhlarını fesh etmiştir).

Ahmet b. Hanbel: “Zinâ eden kadını kocanın boşamasının uygun olacağı kanaatindeyim. Böyle bir kadınla beraber olunması uygun olmaz. Çünkü onun yatağını korumasından ve gayr-i meşrû bir çocuk getirmesinden emin olunamaz.” demiştir. (İbni Kudâme, el-Mugnî VI/604) Ama yine de böyle bir kadını elde tutmanın haram olduğunu söyleyebilmenin bir delili yoktur. Fakat İbni Âbidînin dediği gibi, Allah’ın hududuna riâyet edemeyeceklerinden korkarlarsa boşanmalıdırlar. (İbni Âbidîn V/274) Sonuç olarak; bu vaziyetle karşı karşıya kalan eşler, karşılıklı anlaşarak karar vermiş olurlarsa boşanma yoluna da gidebilirler.

---

URL Kopyala