Selâm, Müslümanlar arasında sevgi bağlarının kurulmasında önemli bir araçtır. Selâm vermek sünnet, almak ise vaciptir. Peygamberimiz (s.a.s) selâmı yaymamızı, tanısak da tanımasak da her Müslümana selâm vermemiz gerektiğini, bununla da imanımız olgunluğa erdiği için cennete gireceğimizi müjdelemiştir. Bir kişi başka birine, “Falana selamımı söyle” derse, bu, o kişiye iletilmesi gereken bir emanettir. Ancak bu durum, kişinin bu emaneti kabul etmesi ve selamı iletmeyi üstlenmesi şartına bağlıdır. Iraki, “Tarh el-Tesrib fi Şerh el-Takrib” (8/108) adlı eserinde şöyle der: “Arkadaşlarımız dediler ki: Elçinin selamı iletmesi vaciptir, çünkü bu bir emanettir ve emaneti yerine getirmek vaciptir.” Ancak şöyle denilmesi uygun olur: Ancak elçi bunu üstlenir ve gönderene, “Ben bunu üstlendim ve ona ileteceğim” derse vacip olur. Eğer bunu üstlenmezse, kendisine bir emanet bırakılıp da kabul etmeyen kimse gibi, selamı iletmesi vacip olmaz.” İbn Hacer, “Feth el-Bari” (11/38) adlı eserinde şöyle der: “Gerçek şu ki, elçi bunu üstlenirse korunması gereken emanete benzer, aksi takdirde emanetler kabul edilmezse, kişiye hiçbir şey gerekmez.” Dolayısıyla bir kişi ‘Falana selamımı söyle’ der ve sen susarsan veya benzeri bir şey olursa, bunu iletmek kişiye vacip olmaz.” Örneğin; ‘inşallah unutmazsam iletirim’ deyip iletmeyi unutan kişi sorumlu olmaz. Ayrıca selam kendisine iletilen kişi hem selamı gönderene hem de getirene karşılık vererek; ‘ve aleyke ve aleyhisselam’ demesi gerekir.