Boşamanın meydana gelmesini “şâyet, ise zaman” gibi şart edatlarından birini kullanarak bir işin olup olmamasına bağlamaya ta‘liku’t-talâk denir. Bu şart kocanın kendi fiiline bağlanabileceği gibi eşinin veya bir başka şahsın fiiline ya da bir olayın vukuuna da bağlanabilir. Mesela “Şunu yaparsam/yapmazsam eşim boş olsun”, “Şunu yaparsan/yapmazsan boş ol”, “Falanca şöyle yaparsa/yapmazsa boşsun” yahut “Şöyle yaparsan/yapmazsan eşim boş olsun” gibi boşamanın eşlerden birinin veya üçüncü bir kişinin fiiline bağlandığı hallerin tamamı ta‘liku’t-talâk olarak değerlendirilir. Başta dört mezhep müçtehitleri olmak üzere fıkıh âlimlerinin çoğunluğuna göre şarta bağlanmış olan boşama, bu şartın yerine gelmesiyle gerçekleşir. (Merğinânî, el-Hidâye, 1/244; Şirbînî, Muğni’l-muhtâc, 4/504, 514-515; İbn Kudâme, el-Muğnî, 7/451, 461-462) Buna göre, koca; ”bir daha şöyle yaparsan veya bundan sonra şöyle yapmazsan vb. boşsun” ifadelerini kullansa ve kadın aksini yapsa bir talak gerçekleşir. Ancak umumul’ezmana bağlanan şartlı talak sözlerinde şarta bağlanan fiil her gerçekleştiğinde ayrı talak meydana gelir. Örneğin; ”her ne zaman yaparsan/yapmazsan veya her yaptığında/yapmadığında boşsun” sözleri gibi.