Ödeme imkânı olduğu hâlde zamanında borcunu ödemeyen borçlu, manen sorumlu olur ve ahiret azabını hak eder. Bu konuda Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur: “Zengin kişinin borcunu ödemeyi uzatması zulümdür.”^[1] İslam Hukuku açısından ise; kişinin zimmetinde bir borç sabit olur ve onu ödemeye yanaşmazsa, bu kişi yetkili makamlar tarafından ödemeye zorlanabilir. Fakihler bu tür bir cezanın uygulanmasını, Peygamber efendimizin (s.a.v) konuyla ilgili hadislerine dayandırmışlardır.^[2]

Borçlunun borcunu, imkanı olduğu halde kasıtlı şekilde geciktirmesi nedeniyle, para değer kaybına uğrasa, alacaklı borçluya enflasyon oranında zararı ödetebilir. Ancak borçlunun malî sıkıntı içinde olduğunu ispat etmesi halinde, yetkili makamlar borcunu ödeyebilmesi için kendisine belli bir süre tanır, zira hakikaten darlık ve ödeme güçlüğü içindeyse, ona yardım etmek de, hem alacaklıya ve hemde bütün bir topluma düşen insani, ahlakî ve İslamî bir davranış biçimidir. Konuyla ilgili ayeti celile de şöyle buyrulmaktadır: “Eğer borçlu sıkıntıda ise kolaylığa çıkıncaya kadar ona mühlet verin. Şayet bilseniz, alacağınızı bağışlamanız sizin için daha da hayırlıdır.”^[3] Ancak bu durum ise, alacaklının yasal hakkını istemesine engel de değildir.^[4]

Kaynakça:

[1] Buhârî, Havâlât, 1
[2] Buhârî, İstikrâz, 13
[3] Bakara, 2/280
[4] Mevsılî, el-İhtiyâr, II, 221