Dinî hükümlere göre bir kadının boş olması ve nikâhının düşmesi için fesih, boşama, liân, îlâ veya eşlerden birinin dinden çıkması gibi bir durum meydana gelmesi gerekir. (Mevsılî, el-İhtiyâr, Kitâbu’t-talâk, fasl kinâyâti’t-talâk; c. 3, s. 137-250) Böyle bir durum olmadığı sürece, şartlarına uygun yapılan nikâh, ömür boyu geçerli olduğundan nikâh tazelemek gerekli değildir. Fakat dinden çıkmayı gerektiren söz veya fiillerde bulunan kişi, şehadet getirerek imanını ve varsa nikahını da yenilemesi gerekir. Dinden çıkmasına sebep olan şey itikadî bir problem ise bu yanlış inancını düzeltmedikçe ne kadar şehadet getirse de iman etmiş olmaz. Karı koca ikisi birden irtidad eder ve yine birden İslâm’a dö­nerlerse, istihsanen nikâhları devam eder. Ama irtidad’dan sonra yal­nız biri İslâm’a dönerse, birbirinden ayrılmış olurlar.

Müslüman olan karı kocadan biri dinden çıkarsa derhal ayrıl­mış olurlar, bu durum talâk anlamında değil, fesih anlamındadır. İster cin­sel temastan önce, ister sonra irtidad meydana gelsin fark etmez, an­cak cinsel temastan sonra ise kadına tam mehir verilir. Cinsel temas meydana gelmeden koca mürted olmuşsa, yarım mehir verilir. Mürted olan kadın ise ve cinsel temas vuku’ bulma­dan irtidad etmişse, ayrılığa kendisi sebebiyet verdiği için kadın mehir hak etmez. Evliliklerini devam ettirmek ve nikah tazelemek istedikleri takdirde mehir de dahil sıfırdan normal bir nikah kıyılması gerekir. Mehrin en az miktarı ise on dirhem (4 gram altın) kadardır, bu mehrin en azıdır. Ayrıca riddet sebebiyle nikahı düşen eşler hocaya gerek duymadan şahitler huzurunda şartlarına uygun şekilde birbirini eş olarak kabul ettiklerini ifade ederek de nikah tazeleyebilirler.