Kur’ân-ı Kerim için abdest almak farz iken fıkıh, hadis ve akaid kitaplarını alıp okumak için, onlara hürmeten abdest almak mendubdur. Hanefî mezhebinin büyük âlimlerinden İmamı Serahsî bir gece ilmi çalışma yapmakla meşguldü. Fakat karın ağrısından dolayı sık sık tuvalete çıkmak mecburiyetinde kalmıştı. Kitabının dersini tekrar ederken abdestsiz olarak dokunmak da istemiyordu. Bunun için bir gecede on yedi kere abdest alma durumunda kaldı. (Tahtavi, 1/83) Bu husus, meselenin takva cihetidir. Zaten o zatların yücelmesindeki bir sır da ilme ve edebe verdikleri ehemmiyetten dolayıdır. Bazı fıkıh kitaplarında, dinî kitapların abdestsiz olarak ele alınması mekruh sayılmaktaysa da, İmam-ı Âzam’dan rivayet edilen görüşe göre -ki sahih olan budur- mekruh olmadığıdır. Çünkü insan bu kitapları elle tutup okumakla doğrudan Kur’ân’a dokunmuş bulunmamaktadır. Çünkü bu kitaplardaki âyetler esas kitabın muhtevasının az bir kısmını teşkil etmektedir. Dolayısıyla mekruh olmaz ancak okuma esnasında ayet bulunan kısma dokunmamak şarttır. Dini olmayan arapça yazılar ve arapça harflere abdestsiz dokunmakta ise her hangi bir sakınca yoktur.