Kur’an’ı Kerim üzerine notlar almak caiz midir?

Mesela tecvid notları almak veya Arapça kelimelerin Türkçelerini yazmak gibi.

Hz. Ali, Hz. Abdullah b. Mesud, Hz. Aişe, Hz. Abdullah b. Abbas (r.a.) gibi bazı sahabilerin elindeki Mushaflar, hususilik arz ediyordu. Daha Kur’an’ın vahyi tamamlanmadan, bu zatlar peyderpey gelen ayetleri kendilerine yazmaya başlamışlardı. Bu Mushaflar, onların kendilerine özel mushaflar olduğu için, ayetin manasını açıklayan bazı haşiye türü eklemeleri yazmakta bir sakınca görmemişlerdi. Halbuki daha sonra bu farklı ifadeler veya açıklamalar başkaları tarafından ayetin kendisi olarak değerlendirilebiliyordu. Misal olarak, Abdullah b. Mesud’un mushafında meal olarak: “(Hac mevsiminde) “Rabbinizden rızk istemenizde bir günah yoktur.” (Bakara, 2/198) şeklinde yazılmıştı. Oysa parantez içindeki bilgi, onun Peygamberimizden (s.a.s.) öğrendiği ayetin bir açıklamasıdır. Bu nedenle, Hz. Osman (r.a.), okuma farklarını ortadan kaldırıp Müslümanları bir tek kıraatte birleştirmek amacıyla farklı bütün mushafların ve Kur’ân parçalarının yakılmasını emretmiştir. (Beyhekî, es-Sunen, Kitabu’s-Salât, 2/42)

Buradan yola çıkarak; Kur’an’ı Kerim’i yaldızlamakta bir mahzur görülmemiştir çünkü bu Kur’ân-ı kerîme tazim etmektir. Ancak Mushafa her on âyette bir işaret koymak ve noktalamayı dahi mekrüh görenler olmuştur. Zira İbni Mes’ûd (r.a.) ve diğer sahabeler; ‘mushafı yalın kılın’, bir başka rivayette ise; ‘Kur’ân-ı yalın kılın’ yani Kuran’dan olmayan şeyleri ondan soyutlayın demişlerdir. Noktalamak ve her on âyette bir işaret koymak Kur’ân-ı kerîmden değildir, dolayısıyla bunları yapmak yasaktır denmiştir. (Fethul’Kadir, 10/62) Bu nedenle, ilmi çalışma gibi meşru mazeretler dışında, mushaf üzerine mushafa ait olmayan notların alınması yanlış algıya sebebiyet verme ihtimalinden dolayı ve ona karşı edebe de uygun görülmediği için yapılmamalıdır.

---

URL Kopyala