Hz. Ali’den (r.a.) rivayet edilen “Rasûlullah (s.a.s.) ”sağlığında iken” bana kendi yerine bir kurban kesmemi vasiyet etti. İşte ben de onun yerine kurban kesiyorum.” şeklindeki haberde Hz. Ali (r.a.), kurbanı kesme gerekçesi olarak Peygamber Efendimizin (s.a.s.) kendisine bunu vasiyet etmesini göstermiştir.^[1] Böyle bir vasiyet olmadan ölü adına kurban kesilmez, nitekim adına kurban kesilen kişi hayatta olmadığı için kendisinin onayını ve vekaletini almak mümkün değildir. Ancak kişi sevabını ölüsüne bağışlamak üzere kendi adına kurban kesebilir.

Dinimizde ölü kurbanı vb. diye bir kurban çeşidi yoktur ancak sevabı ölüye bağışlanmak üzere kurban kesilebilir. Kurbanlıklarla karışmasın diye arefe günü de kesilebilir ancak özellikle arefe günü kesilmesi şart değildir. Ayrıca, kurban borcu olup, hayatta iken vasiyet eden kişinin bıraktığı miras yeterli ise, mirasçılar tarafından vasiyetin yerine getirilmesi gerekir. Sevabını ölmüş yakınlara bağışlamak üzere, çeşitli hayır kurumlarına, fakir ve muhtaç kişilere bağışta bulunulabileceği gibi, kurban da kesilebilir. Ölenin kendisi için kurban kesilmesine dair vasiyeti yoksa kesen kimse, bu kurban etini fakirlere yedirebileceği gibi, kendisi ve zenginler de yiyebilir. Ancak ölen kişinin vasiyeti varsa, tamamen fakirlere yedirilmesi veya dağıtılması gerekir.^[2]