İslami usulle kesilmeyen hayvan (meyte/leş) necis hükmündedir ve bu necasetten elde edilen ürün prensipte necis ve haramdır. Eti yenen hayvanların (sığır, koyun vb.) İslami usulle kesilmemesi (meyte olması) veya domuz gibi eti haram olan bir hayvandan elde edilmesi durumunda, kaynağı itibarıyla jelatin necis ve tüketimi haram kabul edilir. Allah Teâlâ, genel olarak helal hayvanların bile (sığır, koyun vb.) İslami usulle kesilmediği takdirde yenmesini kesinlikle yasaklamıştır. ​”Leş, kan, domuz eti, Allah’tan başkasının adına kesilenler…” size haram kılındı. (Mâide Suresi, 3. Ayet) ​Bu ayet, meyte (leş ve İslami usulle kesilmeyen) ve domuz etini tüketimin haram ve necis olduğunun ana delilidir. Jelatin, necis olan meyte veya domuzun derisinden, kemiğinden elde edildiği için, haram ve necis olan kaynağın hükmünü taşımaya devam eder. Jelatin üretiminde kolajen, hidroliz yoluyla amino asit zincirlerine ayrılsa da, hala temel protein yapısını korumaktadır. Bu dönüşüm, sadece kısmi bir hal değişimi (tıpkı etin pişirilmesi gibi) olup, maddeyi fıkhen temize çıkaracak düzeyde tam bir öz dönüşümü değildir. Jelatin, yine bir “hayvansal protein” olarak kalmaktadır. Bu nedenle meyte ve domuzdan elde edilen jelatin kaynağının hükmünden kurtulamaz, haram ve necis hükmü devam eder.