Cuma namazında, cemaatin en az kaç kişi olması gerekir?
Cuma namazında, cemaatin en az kaç kişi olması gerekir?
Cuma namazının sahîh olması için cemaatin şart olduğu konusunda, bütün alimler ittifak etmekle birlikte, gerekli görülen asgari sayının kaç olduğu hususunda farklı görüşler belirtmişlerdir. Cuma namazının kılınabilmesi için, İmâm-ı Ebû Hanîfe ve İmâm-ı Muhammed’e göre imamın dışında en az üç, Ebû Yûsuf’a göre ise iki kişinin bulunması gerekir.[1] Şâfiî ve Hanbelî mezheplerine göre, en az kırk kişi bulunmalıdır.[2] Mâlikî mezhebine göre ise on iki kişinin bulunması şarttır.[3]
Peygamber Efendimizin (s.a.v) Medine’ye hicretinden önce Nakîu’l-Hadamat’ta kılınan cuma namazında kırk kişi hazır bulunmuştu.[4] Ancak daha az kişi ile cuma namazı kılındığı da bilinmektedir. Nitekim Peygamber Efendimizin (s.a.v) emri ile Mus’âb b. Umeyr Medine’de 12 kişiye cuma namazını kıldırdığı zikrolunur.[5] Rasûlullâh (s.a.v) cuma namazını kıldırırken, ticaret kervanının geldiğini haber alan cemaatten on iki kişi dışında hepsinin dışarı çıktığı rivâyeti de sahîh hadis kaynaklarında yer almaktadır.[6] Öte yandan Peygamber Efendimiz (s.a.v) , bir yerleşim biriminde sadece dört kişi bulunsa bile, cuma namazının farz olduğunu bildirmiştir.[7]
Görüldüğü üzere Peygamber Efendimizden (s.a.v) gelen bu rivâyet, biri imam olmak üzere en az dört kişinin bulunduğu yerde cuma namazının kılınabileceğini göstermektedir. Bu da cuma namazının kılınabilmesi için gerekli kişi sayısının alt sınırını belirler.
Kaynakça:
[1] İbnü’l-Hümam, Fethu’l-Kadîr, bâbu salâti’l-cumua; c. 2, s. 58
[2] Nevevî, el-Mecmû, bâbu salâti’t-tatavvû, bâbu salâti’l-cumua, c. 4, s. 487; İbni Kudâme, el-Muğnî, Kitâbu’s-salât, mes’ele izâ lem yekün fi’l-karyeti erbaûne racülen; c. 2, s. 242
[3] Haraşî, Şerhu’l-Muhtasar, faslün fî beyâni şurûti’l-cumua; c. 2, s. 76-77
[4] İbni Mâce, Kitâbu ikâmeti’s-salât, 78; bâb fî fardi’l-cumua, h. no: 1082
[5] Beyhakî, es-Sünenü’l-Kübrâ, Kitâbu’l-cumua, bâbu’l-aded ellezîne izâ kânû fî karyetin; c. 3, s. 255, h. no: 5617
[6] Buhârî, Kitâbu’l-cumua, 38; bâb izâ nefera’n-nâsu ani’l-imâm fî salâti’l-cumua, h. no: 936
[7] Beyhakî, es-Sünenü’l-Kübrâ, 3, 255
URL Kopyala
