İslâm şeriatı ile hükmetmeyen mahkemelerde hakkını aramak caiz midir?
İslâm şeriatı ile hükmetmeyen mahkemelerde hakkını aramak caiz midir?
Şüphesiz yüce Allah, hakimlerin İslâm şeriatıyla hükmetmesini farz kılmıştır. zira yüce Allah şöyle buyurdu: “(Ey Muhammed!) Sana da o Kitab’ı (Kur’an’ı) hak, önündeki kitapları doğrulayıcı, onları gözetici olarak indirdik. Artık, Allah’ın indirdiği ile aralarında hükmet ve sana gelen haktan ayrılıp da onların arzularına uyma. Sizden her biriniz için bir şeriat ve bir yol koyduk. Eğer Allah dileseydi, elbette sizi tek bir ümmet yapardı. Fakat verdiği şeylerde sizi imtihan etmek için ümmetlere ayırdı. Öyle ise iyiliklerde yarışın. Hepinizin dönüşü Allah’adır. O zaman anlaşmazlığa düşmüş olduğunuz şeyleri size bildirecektir. Aralarında, Allah’ın indirdiği ile hükmet. Onların arzularına uyma ve Allah’ın sana indirdiğinin bir kısmından (Kur’an’ın bazı hükümlerinden) seni şaşırtmalarından sakın. Eğer yüz çevirirlerse, bil ki şüphesiz Allah, bazı günahları sebebiyle onları bir musibete çarptırmak istiyor. İnsanlardan birçoğu muhakkak ki yoldan çıkmışlardır.”[1]
Bu ayet gereğince şeriat dışında hükümlere giden kişi cahil ve çirkini temizden ayıramayan kişi konumundadır, çünkü bu kişi Allah’ın hükümlerinin hak ve adil olduğunu bilmemektedir. Bunun dışında Allah’a ve şeriatına muhakeme olunması gerektiğine dair bir çok ayet bulunmaktadır. Ayrıca Allah’ın hükmü dışında bir hükme gitmenin de imandan çıkardığını açıklamaktadır. Ancak tüm bunlar zorunluluk, ikrah altında olmak veya çok sıkıntılı durumlar dışındadır. Nitekim bu durumlarda Allah’ın hükümleri dışında yargılama aşağıdaki şartlarla caizdir: Kalbinden Allah’ın hükmünün Allah dışında herkesin hükmünden daha hayırlı ve evla olduğuna inanması, kalbi Allah’ın şeriatına ve hükümlerine mutmain olması, kişi, kendi hakkına ancak o tür yollarla ulaşabiliyorsa, veya şeriat mahkemeleri olmaması gibi nedenlerden dolayı şeriat mahkemelerine ulaşması imkansız ise, beşeri kanunla hükmeden mahkemeler onun lehine bir konuda hüküm verirlerse, sadece şer’i bakımından helal olan şeyi helal görür.
Ülkesinde tüm mahkemelerin beşeri kanunlarla hükmeden mahkemelerden oluşması durumunda hak sahibi hakkına ancak bu mahkemelere başvurduğu takdirde hakkına ulaşacaksa buna mecbur kalırsa kafir olmaz, ancak zaruret durumunda mahkemeye başvurabilir ve sadece şeriatın helal gördüğü hakkı alabilir.
Kaynakça:
[1] Maide/48-49
URL Kopyala
