Müslümana kafir, dinsiz, kitapsız, Yahudi vb. demek kişiyi kafir yapar mı?

Bu sorunun cevabını üç farklı duruma göre değerlendirmek gerekir:

1) Müctehidin isâbetsiz te’vîl ve ictihâdıyla bir mü’mine kâfir hükmünü vermesi, muhaddislerin ve fukahânın ‘Kur’ân mahlûktur’ diyenlere kâfir demesi, cumhûrun âyet ve hadîslere dayanan te’vîllerle de olsa Allah’a cisim ve mekân isnâd edenlere kâfir demesi, bazı âlimlerin küfür değildir dediği söz ve fiillere, başka bazı âlimlerin küfürdür hükmünü vermesi işte bu türdendir ki; bunlar akâid ve fıkıh kitâblarında bolca mevcûddur.

Oysa küfür olup olmadığı ihtilâflı mes’elelerde taraflardan birisinin, verdiği bu hükmüyle kâfir olacağını söyleyen hiçbir âlim yoktur. İctihâda dayanan, ama isâbetsiz olan bir tekfîr, bu hükmün sâhibini kâfir yapmayacağı gibi, ortada dîni muhâfaza gayreti ve ictihâd olduğundan dolayı ecir sâhibi de yapabilir.

Namaz meselesi de böyledir Hanbeli mezhebi kılmayana kafir derken diğer mezhepler kılmayanı kafir kabul etmez.

2) Hakâret maksadıyla veya câhillik îcâbı olarak bir mü’mine ‘ey kâfir’ demek: Bunun hükmü, kâfirlik olmayıp, fâsıklıktır.

3) Bir Mü’min’e, onun Mü’min olduğunu bildiği hâlde, kasıdlı olarak kâfir demek: Bu ‘kâfir’ demenin hükmü, bunu söyleyenin kâfir olacağıdır. Çünki bu noktada îmâna küfür demiş olur. Bu ise küfürdür, öyleyse bu sözü sarf eden kâfir olur.

Müslümanı tekfir etmek vazifemiz değildir, neden bunu yapmadık diye hesaba çekilecek de değiliz, aksine bunu yaptığımız takdirde sorumlu oluruz. Bilakis üzerimize düşen vazife; elfâz-ı küfür bahislerinde olduğu gibi küfre götüren sözleri sarf etmenin kişiyi dinden çıkarabileceği noktasında insanları uyarmak olabilir.

---

URL Kopyala