İslam dini, Müslümanların hem kendi nefislerinin ve ailelerinin ihtiyaçlarını karşılamalarını hem de içinde yaşadıkları topluma karşı sorumluluklarını yerine getirmelerini emreder. Kur’an-ı Kerim’de ve hadislerde, yardımlaşma, dayanışma, komşuluk hakları, yetim ve kimsesizlere sahip çıkma gibi pek çok konuda Müslümanlara önemli görevler yüklenmiştir. Sadece kendi ve ailesiyle ilgilenip diğer insanları düşünmemek İslam ahlakıyla bağdaşmaz. İslam, bireyin sadece kendi çıkarlarını değil, toplumun genel iyiliğini de gözetmesini ister. Zekat, sadaka, infak gibi ibadetler de bu yardımlaşma ve dayanışma prensibinin birer göstergesidir. Ancak İslam’da kişinin öncelikle kendi ailesinin geçimini sağlaması ve onlara bakması da bir sorumluluktur. Kişi, ailesinin temel ihtiyaçlarını karşılamadan başkalarına yardım etmekle yükümlü değildir. Bu dengeyi gözetmek önemlidir. Özetle, bir Müslüman’ın öncelikle ailesinin geçimini sağlaması gerektiği doğru olsa da, bunun diğer insanları tamamen göz ardı etmesi anlamına gelmez. İslam, Müslümanları çevrelerine duyarlı olmaya, ihtiyaç sahiplerine yardım etmeye ve toplumsal sorumluluklarını yerine getirmeye teşvik eder.