Sehiv secdesi, namazda yanılma, unutma veya dalgınlık gibi durumlar yüzünden namazın sonunda yapılan secdedir. Kasıtlı olmadan yanılarak bir rüknün geciktirilmesi, tekrarlanması veya öne alınması ya da bir vacibin terk edilmesi, geciktirilmesi veya değiştirilmesi hâlinde, noksanlığın telafi edilmesi için sehiv secdesi yapılması vaciptir. (Fetâva’l-Hindiye, I, 138) Tahiyyattan sonra ”Salli” ve ”Barik” okunmaması gereken farz, vacip veya sünnet namazlarda yanılarak okunmaya başlanması durumunda şayet bir rükün miktarı gecikme olacak şekilde okunmuş olur ise sehiv secdesi gerekir. Burada bu miktarın; ”Allahumme salli ala Muhammedin” denilmesi şeklinde ölçü verilmiştir. (Tahtavi, 1/251) Bu kadar okunduğu takdirde sehiv secdesi gerekir, kişi bu miktar okumadan hatasını anlayıp üçüncü rekata kalkmış olması durumunda sehiv secdesi gerekmez.