İslam’ın bakış açısına göre, kişilerin sahip olduğu fiziksel yapılar (bedensel özellikler, görünüş) ile zenginlik arasında doğrudan, nedensel veya zorunlu bir ilişki asla yoktur. Bu tür inanışlar İslam’ın temel öğretileriyle ve zenginliğin kaynağı, amacı ve değer ölçüsü konusundaki prensipleriyle bağdaşmaz. İslam inancına göre zenginlik (rızık), Allah’ın (c.c.) iradesi ve takdiri ile kulların çalışması, çabalaması (sebebine sarılması) sonucu elde edilir. Fiziksel özellikler zenginliğin sebebi veya garantisi değildir. İslam, meşru yollardan (helal) çalışarak kazanmayı, ticaret yapmayı ve helal nimetlerden istifade etmeyi teşvik eder. Mal ve servet edinmek günah değildir; aksine, şükredildiği ve hakları (zekât, sadaka) verildiği takdirde bir nimettir. İslam hukukunda (fıkıhta) zenginliğin ölçüsü, kişinin zekât, kurban gibi mali yükümlülüklerle sorumlu tutulması için belirlenen “Nisap” miktarına sahip olmasıdır. Bu ölçü, altın, gümüş, para, ticaret malları gibi maddi varlıklar üzerinden belirlenir, fiziksel görünüm üzerinden değil.

İslam’a göre bir insanın değeri, zenginliği, fakirliği veya fiziksel görünüşü ile değil, sahip olduğu iman, takva (Allah’a karşı sorumluluk bilinci) ve güzel ahlakı ile ölçülür. Kur’an-ı Kerim’de, “Şüphesiz Allah katında en değerli olanınız, O’na karşı gelmekten en çok sakınanınızdır” (Hucurat Suresi, 13. Ayet) buyrulur. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) bu konuya açıklık getirmiştir: “Gerçek zenginlik, mal çokluğu değil, gönül tokluğudur (nefsin zenginliğidir).” (Buhârî, Rikak, 15) Bu durum, maddi varlıklardan daha çok, kişinin kanaatkâr olmasına ve helal olanda yetinmesine verilen önemi gösterir. ​Fiziksel özelliklerin bir kişiyi zengin yapacağına dair inançlar, esasen İslam dışı batıl inançlar, falcılık, astroloji veya hurafelerle ilişkilidir. İslam, kişiyi şirk ve hurafelerden uzak durmaya, başarıyı veya başarısızlığı sadece Allah’ın iradesi ve kulun çabasıyla ilişkilendirmeye çağırır. ​Sonuç olarak: İslam, zenginliği veya fakirliği bir imtihan olarak görür ve kişinin fiziksel özelliklerinin zenginliğin nedeni veya sonucu olduğunu kabul etmez. Önemli olan, zenginliğin meşru yollardan kazanılması ve Allah’ın rızasına uygun şekilde (zekât, sadaka, hayır) harcanmasıdır.