​Evli olan (muhsan) zina edenin recmedilmesi, Hariciler ve bazı Mutezileler dışında tüm İslam hukukçularının üzerinde icma ettiği bir konudur. Onlar, bu cezayı Kur’an’da bulamadıklarını ileri sürerek inkar etmişlerdir. Ancak, onların bu görüşlerinin bir önemi yoktur. Öyle ki, Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat, onların sapkınlıklarını ve müminlerin yolundan ayrıldıklarını göstermek için bu konuyu akaid (inanç) kitaplarında zikretmişlerdir. İbnü’l-Münzir, İbn Hazm, Nevevi ve İbn Kudame gibi birçok alim bu icmayı nakletmiştir. Evli zina edenin recmedilmesi icma edilmiş bir hüküm olmasına rağmen, ‘dinin zaruri olarak bilinenlerinden’ (malumun min ed-dini bi’d-darure) olmadığı ifade edilmiştir Çünkü ‘zaruri olarak bilinen’, bir Müslümanın, Müslümanlar arasında yaygınlığı ve özel-genel herkes tarafından bilinmesi sebebiyle, öğrendikten sonra inkar edemeyeceği hükümlerdir. Tıpkı namazın, zekatın, Ramazan orucunun ve Haccın farz olması; zulmün, hırsızlığın ve içkinin haram olması gibi. ​İcma edilmiş ancak ‘zaruri olarak bilinenlerden’ olmayan bir hükmü inkar eden kimse ise kafir olmaz. Ed-Demiri’nin dediği gibi: “Dinin zaruri olarak bilinenlerinden olan her icma edilmiş hükmü bilerek inkar etmek küfre yol açar.

Ancak, dinin zaruri olarak bilinenlerinden olmayan, icma edilmiş bir hükmü (örneğin, torunun kızının, kız çocuğu ile birlikte mirasın altıda birini hak etmesi gibi) inkar eden kimse kafir olmaz. Aksine, doğru olan kendisine bildirilir ve onu benimsemesi sağlanır.” ​Bu nedenle, dinin zaruri olarak bilineni, zinanın haram oluşudur ve bilerek inkarı küfürdür. Ancak recm cezası, icma edilmiş olsa da, ‘zaruri olarak bilinenlerden’ değildir. Onu inkar eden, Kur’an’daki kesin bir ayeti yalanlamış olmaz. Delil kendisine ulaştıktan ve durum kendisine açıklandıktan sonra inkar etse de onun mürted olduğuna hükmedilmez. Lakin o, sapık ve azgın biridir, heva ve hevesine uyduğu için en büyük bid’at ve sapıklık içindedir, küfür ve zındıklıktan korkulur. Ömer b. el-Hattab (r.a.) şöyle demiştir: “Şüphesiz Allah, Muhammed’i hak ile gönderdi ve ona kitabı indirdi. İndirilenler arasında recm ayeti de vardı. Biz onu okuduk, anladık ve ezberledik. Resulullah (s.a.s.) recmetti ve biz de ondan sonra recmettik. Korkarım ki, insanların üzerinden uzun bir zaman geçecek ve birisi ‘Allah’ın kitabında recm ayetini bulamıyoruz’ diyecek ve böylece Allah’ın indirdiği bir farzı terk ederek sapacaklardır.” (Müttefekun Aleyh – Buhârî ve Müslim rivayeti)